Ds. Bos is een gevoelsmens. Dat blijkt diverse keren tijdens het gesprek. Als hij iets moois vertelt, is dat te zien aan zijn gezichtsuitdrukking, en als hij het over iets ernstigs heeft, valt hij even stil. Deze bijzondere gevoeligheid is een gevolg van enkele ingrijpende operaties die hij juist voor zijn emeritaat moest ondergaan, vertelt hij. „Onder aan de kansel vraag ik de Heere om tijdens de dienst niet emotioneel te worden. Door emoties kun je je hoorders meenemen. Dat lijkt mooi, maar het gevaar is dat het dan meer gaat om de dominee dan om Gods Woord. Ik hoop dat God mij ervoor bewaart om tijdens de preek allerlei geestelijke dingen uit mijn eigen leven te gaan vertellen.”

Tijdens de jubileumdienst, enkele weken geleden, vertelde hij bij wijze van uitzondering wel over zijn eigen leven. „Daarna preekte ik over de voorzienigheid van God aan de hand van zondag 10 van de Heidelbergse Catechismus. Hij heeft mijn leven geleid en Hij zal ons met Hem alle dingen schenken.” Ds. Bos zwijgt even.

Puriteinen

De predikant heeft waardering voor Gods wereldwijde kerk in het algemeen en voor de puriteinen in het bijzonder. „Ik ben in veel landen geweest en heb veel mensen mogen ontmoeten. Mijn visie op het Koninkrijk van God is nu minder strak, minder steriel, dan vroeger. Ik houd nog steeds van mijn kerk, maar ik heb daarnaast steeds meer oog gekregen voor de wereldwijde kerk. Zo heb ik bijvoorbeeld veel waardering voor de reformed baptists. Van John Gill, een baptistenpredikant uit de zeventiende eeuw, heb ik veel geleerd.”

In Canada kwam ds. Bos in aanraking met het puriteinse gedachtegoed. Toen hij in Aldergrove stond, studeerde hij aan de universiteit te Vancouver, waar hij onder meer colleges volgde bij dr. James Packer, een bekende hedendaagse kenner van de puriteinen. Onder leiding van Packer maakte ds. Bos studie van de verzekering van het heil bij de puriteinen.

Ds. Bos noemt de namen van drie puriteinen die hem bijzonder lief zijn. „Thomas Goodwin schilderde de persoon van de Zaligmaker liefdevol uit. Dat is zo mooi. Thomas Brooks schreef op een levendige, sprankelende en jaloersmakende manier over de hemel op aarde. John Owen schreef diepgravende en pastorale verhandelingen.”

Ds. Bos is deze tijd bezig met het boek ”Knowing Christ” van Mark Jones, „een hedendaagse puritein.”

Amazing

De predikant, die de puriteinen het liefst in het Engels leest, roemt ook de Engelse hymns. „Hierin komt de lieve Zaligmaker zo mooi naar voren.” Hij noemt ”Amazing grace”. Hij citeert er een zin uit: „I once was lost, but now I am found.” Nederlandse gezangen zijn volgens hem over het algemeen zakelijker.

Het contact met christenen wereldwijd heeft hem verrijkt. „Je vindt elkaar in de diepte van verootmoediging, verwondering en aanbidding. De gemeenschap der heiligen wordt vooral ervaren met de armen van geest. Het wonder wordt steeds groter en ik word steeds kleiner. Ik kom er almeer achter dat ik van mezelf niets kan.

Het gaat niet om mij, maar om Christus. Hij heeft de menselijke natuur aangenomen, opdat wij een bedekking tegen de zonde zouden kennen. O, dat is zo heerlijk.”

Levensloop ds. C. Bos

Cornelis Bos werd op 7 april 1939 in Maartensdijk geboren. Hij studeerde theologie in Utrecht en Apeldoorn en werd in 1965 predikant van de christelijke gereformeerde kerk te Zuidland/Spijkenisse. In 1971 volgde Drachten. In 1976 vertrok hij naar Canada, waar hij de gemeenten van Chatham en Aldergrove (beide van de Free Reformed Church) diende. Ds. Bos keerde in 1987 terug naar Nederland, waar hij predikant werd van de christelijke gereformeerde kerk (Maranatha) te Urk. In 2004 ging hij met emeritaat.

De predikant heeft jarenlang lezingen voor hulpverleningsorganisatie Kom over en help verzorgd in de Oost-Europese landen. Hij gaat nog steeds voor tijdens de zondagse kerkdiensten en geeft catechese aan een groep andersbegaafden.

Het echtpaar Bos heeft vier kinderen.