Maandag, tegen twaalven. Yassine Boubout (18) –grijze joggingbroek, zwarte trui, grote rugzak– neemt de tram naar shoppingcentrum Wijnegem, vlak bij Antwerpen. Even iets te eten halen. Twee rijstpapjes en een fles water.

De politie rukt op hetzelfde moment massaal uit. Veertig zwaarbewapende agenten spoeden zich volgens de Gazet van Antwerpen naar ”het grootste shoppingcentrum van de Benelux”. Boubout beantwoordt aan het signalement van een man die zich verdacht ophoudt rond het winkelcentrum.

Nietvermoedend zoekt de student lichamelijke opvoeding en sport in een winkel zijn benodigdheden bij elkaar. Agenten en militairen grendelen plotseling de zaak hermetisch af. Van twee kanten krijgt de shoppende student wapens op zich gericht.

Angst giert Boubout –geboren Belg van Marokkaanse komaf– door het lijf. „Van alle kanten omsingelden zwaarbewapende agenten me. Ik vreesde voor mijn leven. Het wapen was op mij gericht, de vinger aan de trigger”, schrijft hij op Facebook. „Een foute beweging en ik kon een kogel door mijn hoofd hebben.”

De politie houdt Boubout twintig minuten –op de knieën, handen omhoog– onder schot. Agenten doorzoeken zijn rugzak. Vervolgens verdwijnt de scholier drie uur lang achter slot en grendel. Vragen bestormen hem. „Is dit omdat ik moslim ben?” Het politieoptreden heeft er alles mee te maken dat hij Marokkaan en moslim is, stelt Boubout vast. „We kunnen niet eens meer een middagpauze houden zonder dat er een wapen op ons wordt gericht.”

Moeten Belgen niet juist blij zijn –hoe vervelend het incident ook is– dat de politie alert reageert? „Ik heb alle respect voor de politie”, zegt Boubout desgevraagd. „Ik begrijp dat ze op hun hoede zijn. Maar de manier waarop ik ben behandeld, is totaal verkeerd”, vindt de tiener, Palestina-activist. „Ze kunnen toch niet zo met mijn burgerrechten omgaan? De politie moet na een uur toch onderscheid kunnen maken tussen een student en een terrorist?”

Reageert hij –tegen de achtergrond van de serieuze terreurdreiging– niet wat overtrokken? „Nee. Ik heb niet graag een geweerloop in mijn gezicht.”

Het voorval toont duidelijk de nervositeit van de Belgische autoriteiten. Na de bloedige aanslagen in Parijs, met een directe link naar België, neemt de politie geen enkel risico.

De politie noemt de arrestatie van de student „vervelend.” Woordvoerder Sven Verbaenen kan zich voorstellen dat de arrestatie bedreigend op hem is overgekomen. Hij erkent dat de politie niet zachtzinnig te werk gaat. „Het risico dat het om een terrorist gaat, is te groot.”

Direct ingrijpen is op zo’n moment de enige manier om vast te stellen of een verdachte persoon een werkelijke bedreiging vormt. „Helaas, maar zo is de situatie op dit moment in België nu eenmaal. Ik weet niet hoe we hier anders mee zouden moeten omgaan. Het zijn hectische tijden.”

Aantijgingen dat het politieoptreden is ingegeven door de islamitische of Marokkaanse achtergrond van de student wijst Verbaenen resoluut van de hand. „Wij kunnen aan de buitenkant niet zien of iemand moslim is. Hij voldeed aan het signalement. Dat is alles.”

De politie geeft toe de student per abuis met een terrorismeverdachte te hebben verwisseld. Boubout moest echter hard worden aangepakt omdat hij nogal te keerging, aldus Verbaenen. „Hij tierde dat we hem moesten hebben omdat hij moslim is.” Excuses maakt de politie niet.

De Belgische politie wordt momenteel overstelpt met meldingen van verdachte personen en pakketjes. „We moeten overal op afgaan”, verzucht de woordvoerder. „Het zal maar net die ene serieuze melding zijn.”