P. stond op 1 februari 2002, een dag voor het huwelijk van de kroonprins met Màxima Zorreguieta, op de Dam met een sandwichbord en bijbehorende pamfletten. Hij vroeg daarmee aandacht voor de slachtoffers van het vroegere dictatoriale regime in Argentinië. In de tekst op het bord en de pamfletten noemde hij de kroonprins „dom" en het bruidspaar „bedorven en amoreel".

P. ergerde zich aan de publiek gedane, relativerende uitlatingen van Willem–Alexander over de rol van diens schoonvader, Jorge Zorreguieta, in het regime van de voormalige Argentijnse president Videla. Vooral het feit dat de kroonprins het kritische rapport hierover van professor Baud bestempelde als „een mening", had hem gekrenkt. P., afkomstig uit Uruguay, kwam in 1980 als politiek vluchteling naar Nederland en heeft de wreedheden van het Argentijnse schrikbewind van nabij meegemaakt.

De politierechter toonde eerder volop begrip voor de behoefte van P. om een proteststem te laten horen, maar dat gold niet voor de formuleringen die P. gebruikte in zijn pamfletten. „Ik kots mijn walging in jullie gezichten. En ik wens jullie geen rust. Gerechtigheid zal geschieden", had de actievoerder opgeschreven. De tekst ging gepaard met foto’s van schedels, lijken en gemartelde lichamen. Met het geheel ging P. over de schreef, oordeelde de politierechter.

De advocaat meent dat de kroonprins zich nadrukkelijk in het publieke debat over de Argentijnse kwestie en de rol van Jorge Zorreguieta had gemengd en dus op kritiek kon rekenen. P. kon door zijn persoonlijke geschiedenis niet anders dan reageren op de uitlatingen van de prins. De advocaat–generaal vond echter dat een grens is overschreden en eiste een voorwaardelijke boete van 250 euro.

Uitspraak is op 29 maart.