„Haast bij evacuatie VUmc had levens gekost”
AMSTERDAM (ANP). Het is een wonder dat bij de evacuatie van 339 patiënten uit het VUmc in Amsterdam niemand om het leven is gekomen. Dat is vooral te danken aan de zorgvuldige ontruiming, zegt prof. Ira Helsloot, hoogleraar rampenbestrijding aan de Radboud Universiteit Nijmegen. „Elke vorm van haast had welhaast voorspelbaar mensenlevens gekost.”
Hij reageert daarmee op kritische geluiden over het vermeende gebrek aan snelheid. De Onderzoeksraad voor Veiligheid (OVV) overweegt of een onderzoek noodzakelijk is nadat een gesprongen waterleiding kritische installaties van het ziekenhuis buiten werking had gesteld .
Kritiek op het tempo van ontruiming noemt Helsloot „een non-discussie”. Hij vindt dat alle betrokkenen „een knap staaltje werk hebben geleverd”. Helsloot: „Spoed had geleid tot stress bij zeer kwetsbare patiënten en tot gevolgen voor hun gezondheid. Nu hebben alle patiënten de verhuizing overleefd.”
Bovendien was er naar zijn oordeel geen enkele reden voor een acute evacuatie. Door het kortstondig uitvallen van de stroom viel het gevaar voor kortsluiting en brand weg. Alleen schoon drinkwater ontbrak. Kritische medische apparatuur werd door een noodstroomaggregaat aan de praat gehouden.
Ziekenhuizen zijn blijkens het Bouwbesluit zodanig ontworpen dat elke vleugel is afgesloten door branddeuren. Patiënten in ziekenhuisbedden kunnen bij brand en niet-werkende liften namelijk alleen horizontaal worden verplaatst. Ziekenhuizen zijn in brandveilige compartimenten opgedeeld. Dat werkte volgens Helsloot goed bij een brand in acht operatiekamers van het VUmc in 2007.
Niet iedereen is echter lovend. Architect Arnold Sikkel, ontwerper van ziekenhuizen in binnen- en buitenland, kapittelt woensdag in het Noordhollands Dagblad de plaatsing van belangrijke technische installaties in de kelder van het VUmc. „In je ontwerp moet je rekening houden met brand en overstromingen. Bij dat soort calamiteiten gebeurt echt alles tegelijk”, aldus de architect van EGM Architecten. Hij wil zijn kritiek niet nader toelichten.
De Stichting voor Klinische Veiligheidskunde heeft lovende woorden voor de ontruimingsoperatie. „Deze calamiteit kun je niet oefenen en voor de ontruiming verdienen alle betrokkenen een pluimpje”, aldus voorzitter Victor Roggeveen, die zijn stichting een ‘querulantenclubje’ in de zorgsector noemt. „De Onderzoeksraad voor Veiligheid heeft waarschijnlijk een half jaar nodig om tot deze conclusie te komen, maar ik vind het na een dag al briljant dat geen enkele patiënt in moeilijkheden is gekomen.”