Het land doet met de invoering van de ‘Pyongyang Tijd’ een stap terug in de tijd. Korea bevond zich in die tijdzone toen de Japanners aan het begin van de twintigste eeuw binnenvielen, maar dat werd op last van Tokio aangepast. Sinds 1912 bevindt het Koreaanse schiereiland zich daarom in dezelfde tijdzone als Japan.

Het is dan ook geen toeval dat de Noord-Koreanen de klok terugdraaien op de dag dat de bevrijding van Japan wordt gevierd. „De boosaardige Japanse imperialisten hebben onvergeeflijke misdaden begaan. Zo werd Korea zelfs beroofd van zijn eigen tijdzone”, aldus KCNA.

Aartsvijand Zuid-Korea houdt wel zijn tijd. De buurlanden hebben samen een bedrijventerrein, Kaesong. Noord-Koreaans personeel werkt daar voor Zuid-Koreaanse bedrijven. Het is nog niet bekend welke tijdzone die aanhoudt.

Een internationale organisatie houdt de precieze tijd bij, de Universele Tijd. Die is gebaseerd op atoomklokken. Landen mogen vervolgens zelf bepalen hoeveel ze van die tijd afwijken. Noord-Korea heeft dus geen toestemming nodig voor de nieuwe tijdzone.

Noord-Korea is niet het eerste land dat de klok verandert. In 2007 zette Venezuela de klok een half uur terug. Volgens de regering zouden arme kinderen, die voor zonsopkomst opstaan om naar school te gaan, dan extra daglicht krijgen. Kiribati verschoof in 1995 de tijd in een deel van het land. Het ligt midden in de Grote Oceaan, rond de zogeheten datumgrens. Als een etmaal in het oosten begon, was het in het westen al bijna de volgende dag. Daarom gingen de oostelijke eilanden in een keer bijna 24 uur vooruit. Door de verandering is Kiribati tegenwoordig het eerste land dat nieuwjaar beleeft. Dat trekt veel toeristen.

China bestond vroeger uit vijf tijdzones. Sinds de communisten aan de macht zijn, heeft het hele land dezelfde tijd, ook al is het ongeveer 5000 kilometer van west naar oost.