Van de 180 opgeroepen kandidaat-juryleden en reserveassisen (gezworenen) kwam maandag bij aanvang van het proces in Aarlen een ruime meerderheid van 130 mensen met diverse verzoeken om niet minstens drie maanden zitting te hoeven nemen.

Het meest originele excuus was afkomstig van de eigenaresse van een kleine winkel in Aarlen. Niet alleen zou zij inkomsten verliezen doordat zij als jurylid haar zaak zou moeten sluiten. „Maar ik kan het emotioneel niet aan. Mijn dochtertje heet ook Julie, meneer de voorzitter.”

Een oudere dame vond dat zij niet genoeg afstand zou kunnen nemen van de hele zaak, „omdat mijn broer als oogarts de moeder van slachtoffer Julie heeft behandeld.” Zeker twintig kandidaten meenden dat zij bij voorbaat al partijdig waren, doordat zij de afgelopen jaren een petitie tegen Dutroux hadden ondertekend. „Tenminste, dat denk ik, in een supermarkt of zo”, aldus een zeer nerveuze kandidate.

Drukke werkzaamheden als veearts of privé-omstandigheden waren voor rechtbankvoorzitter Goux en het openbaar ministerie aanleiding om veel kandidaat-assisen meteen weer naar huis of werkgever te sturen. Een moeder van twee kinderen kwam uiteindelijk ook weg met een beroep op haar drukke huishouden. Goux moest hard lachen om haar excuus. „Ik moet echt op mijn twee kinderen letten. Ze zijn nog maar negentien en twaalf jaar oud.”

Een inwoner van Neufchâteau mocht meteen inpakken toen hij aanvoerde dat hij zelf binnenkort voor de rechter moet komen „wegens toebrengen van slagen en verwondingen.” Een hartpatiënte mocht eveneens gaan. Zeker toen zij stelde dat ze toch niet kan zwijgen voor drie maanden, wat wel van juryleden wordt verwacht.

Een jongere vrouw kon op begrip van Goux rekenen toen ze vertelde zelf op haar vijftiende te zijn verkracht. De hoofdredacteur van de regionale krant L’Avenir du Luxembourg kreeg pas in laatste instantie dispensatie. Dat gebeurde omdat zijn vrouw assistente is van de advocaat van medeverdachte en ex-vrouw van Dutroux Michelle Martin, en omdat de krant foto’s publiceerde van onderzoeksrechter Connerotte, die spaghetti at met nabestaanden van slachtoffers, waardoor hij later van de zaak werd gehaald.

Verder moest Goux een broer en zus en een oom en neef naar huis sturen, omdat familieleden niet in een en dezelfde jury mogen zitten. Uiteindelijk bleven 48 kandidaten over, uit wie bij loting twaalf juryleden en twaalf reserves werden aangewezen.

De verdediging maakte gebruik van het recht om het maximum van twaalf kandidaten af te wijzen. Alleen de vier raadslieden die Dutroux bijstaan zagen af van deze rechtsmogelijkheid. De advocaten van de verdachten mochten tijdens een korte pauze even dossiers over alle juryleden inzien. Tegen die tijd was een geëxcuseerde restauranthoudster uit Aarlen alweer naar huis. Goux: „U zult het dit jaar nog druk genoeg hebben.”