Normaal gesproken treden op de grasvlakte aan de oevers van de Elbe popsterren als Robbie Williams op. Maar op deze aprilavond verwachten de Patriottische Europeanen tegen islamisering van het avondland Geert Wilders, volgens Stern de nieuwe popster aan het Pegida-firmament. De zon schijnt, men komt op de fiets of te voet. Ouders hebben hun kinderen meegenomen, het lijkt om een weekenduitje te gaan. Er worden gemeenschappelijk liederen aangeheven. Uit volle borst zingt een kleine jongen: „leugenpers, leugenpers”, kenschetst het tijdschrift de sfeer.

Achter de schermen wordt vlijtig gecollecteerd want de bijeenkomsten en de verkiezingscampagne van burgemeesterskandidaat Tatjana Festerling moeten worden bekostigd. Pegida-leider Lutz Bachmann - die voor de gelegenheid zijn parka inruilde voor overhemd, stropdas en jasje - en Festerling spelen maandag echter een bijrolletje. Ze zijn volgens Stern niet meer dan de pauzeclowns van Wilders.

De Nederlander kan volgens de FR maandag het gehoopte wonder niet bezorgen. Pegida-mars nummer 23 had de ommekeer moeten worden voor de beweging die geconfronteerd wordt met slinkende bezoekersaantallen. Wilders had stemming moeten maken en waar mogelijk zelfs de richting moeten wijzen waar het met Pegida heen moet. „Maar Geert Wilders, de beroemd-beruchte rechtspopulist, partijoprichter en islamhater uit Nederland was duidelijk niet de publiekstrekker”, waardeert de krant het optreden.

„De ene keer is een stekelige man uit Oostenrijk te gast, dan weer een voormalige dagbladjournalist, dan weer een man uit Zwitserland en al verschillende keren Nederlanders of de Hamburgse Tatjana Festerling. En nu dan Geert Wilders.” De grote toespraak blijkt toch niet zo groots te zijn en klinkt niet anders dan die bij de voorgaande 22 marsen. „Het applaus is ook niet harder dan die bij de stekelige Oostenrijker, de journalist, de Zwitser en de andere Hollanders.”

Volgens Die Welt trok Wilders maandag vooral twijfelachtige historische parallellen door onder anderen de filosofen Kant en Schiller in een adem te noemen met de ‘helden van Pegida’. Verlichtingsfilosoof Immanuel Kant stond juist voor vreedzaam samenleven. De vrijheidsideeën van Friedrich Schiller laten zich moeilijk verenigen met het afwijzen van vreemdelingen.

Der Tagesspiegel was kort, krachtig en vernietigend in zijn oordeel. Der lügende Holländer (De liegende Hollander) kopt de krant. „Wilders’ optreden toont andermaal wat Pegida is: een verdwaalde en verwarde minderheid.”