De twee vonden elkaar in 2011 rond het thema stilte en begonnen met kleine programma’s. In oktober 2013 maakten ze een eerste tour en brachten ze een stiltedagboek en de cd ”Stil mijn ziel” uit. De nieuwe tour wordt opnieuw begeleid door een boek met stiltemeditaties en een cd, beide onder de titel ”Herademen met de Psalmen”. Koops: „Het mooie van de psalmen is dat ze je stil kunnen maken, maar ook helpen om weer adem te halen, om Gods lof te verkondigen. Ze bieden tegelijk ook ruimte voor de klacht. Op de cd staat Psalm 13, waar de dichter vraagt hoe lang God hem nog zal vergeten. Dat is bijna een aanklacht. In de psalmen mag je klagen.”

Koops, die in een traditionele kerk opgroeide, geeft in gemeenten workshops over aanbidding en lofprijzing. Hij constateert een bepaalde strijd tussen psalmen en opwekkingsliederen. „Mijn visie is dat je, als je alleen psalmen zingt in de oude berijming, geen recht doet aan Gods uitnodiging om ook nieuwe liederen te zingen. Tegelijk zie ik een manco bij opwekkingsliederen. Daarin gaat het vaak alleen over de blijde kant van het geloof, en niet over twijfel en angst. De generatie die daarmee opgroeit, heeft vaak niks met de psalmen. Op mijn cd heb ik muziek gemaakt bij de letterlijke tekst van de psalmen in de Nieuwe Bijbelvertaling. In de hoop dat die oude liederen opnieuw mensen gaan aanspreken.”

Hij krijgt weleens de vraag of de stiltetour niet zweverig en vaag is. „Het manco is dat er in veel kerken nerveus wordt gedaan over emoties. Natuurlijk waarschuwen wij er tijdens onze avonden voor dat ieder mens anders is. De een gaat huilen, een ander niet. We gaan geen emoties oppeppen, maar er mag wel ruimte voor zijn. God heeft ons naast het verstand ook emoties gegeven. In een van de psalmen lees ik dat het kussen van de dichter nat was van zijn tranen. God kan muziek gebruiken om ons hart te raken. Denk aan David, die met zijn harpspel koning Saul kalmeerde. Rustige muziek kan als een katalysator werken om ons hart op God te richten.”

De kloostertradities vormen een inspiratiebron voor Van der Vegt en Koops. „In het kloosterleven zit een sterk ritme. Net als in de schepping: zes dagen werken, één dag rusten. God geeft in Zijn wijsheid de tools die een mens nodig heeft om te recreëren, om tot rust te komen bij Hem.”

Tijdens een van de avonden van de vorige tour liet een wat norse man van tevoren weten dat hij er alleen was omdat hij mee moest van zijn vrouw. Na afloop was hij ontdaan: „Tsjongejongejonge! Wat ben ik altijd een stresskonijn geweest. Ik ga het echt anders doen!” Koops: „Dat is wat wij hopen.”

Meer informatie: www.stiltetour.nl