De 33-jarige Colian komt uit een gezin van Jemenitische immigranten. Toen ze 17 was, werd ze streng religieus. Ze is getrouwd en moeder van vier kinderen. Ze studeerde de Joodse traditie op een jesjiva voor vrouwen en rechten aan de Bar Ilan Universiteit.

Wat ze in de kringen van de haredim (ultraorthodoxe Joden) inmiddels allemaal heeft gehoord, heeft haar diep geschokt. „Onze vrouwen, en de Arabische vrouwen, staan aan de onderkant van de Israëlische samenleving”, concludeert ze.

Soms zijn de haredische vrouwen verantwoordelijk voor het inkomen, omdat de echtgenoten op de jesjiva’s studeren. Dan is ze verder verantwoordelijk voor de huishouding en een rijke kinderschaar.

Colians betoog is doordrenkt met tragische verhalen. „Ik richtte mijn partij op omdat ik er genoeg van had. Ik hoorde over vrouwen die geslagen werden. Toen ze naar de rabbijnen stapten om hulp, vertelden deze hun: „Praat maar met je man en hij neemt je vaker mee uit.” Alsof het om een hond gaat die je uitlaat.”

„Er is een leus in deze kringen die luidt: „Uw eer is binnen.” Een haredische vrouw verdient respect zolang zij kuis is en binnen zit. Als ze al werkt, is dat in de regel als leerkracht op een school of peuterspeelplaats. Als ze iets anders wil, bijvoorbeeld advocaat worden, dan is dat een schande. Daarom worden de meesten leerkracht.”

Maar ze weten niet wat hun rechten zijn, betoogt Colian, die er een salarisstrookje bij pakt en omhooghoudt. „Ze moet 7000 sjekel verdienen, maar ze krijgt maar 3700 sjekel. Als ze haar baas om bijvoorbeeld reiskostenvergoeding vraagt, zegt hij: „Wij hebben een hele vrachtwagen vol met vrouwen die in de peuterspeelzaal willen werken.” Ik zeg: „Natuurlijk, want ze hebben geen andere optie en jullie buiten hen uit.””

Over de slechte staat van de gezondheidszorg onder de haredische vrouwen kan ze zich ook kwaad maken. „Het aantal haredische vrouwen dat overlijdt aan borstkanker is tweemaal zo hoog als onder andere vrouwen”, deelt ze mee. „Dat komt doordat het in hun kringen om kuisheidsredenen verboden is het woord borst uit te spreken. De vrouw sterft, de kinderen worden wezen en het leven gaat door.”

Toen een Knessetcomité een debat zou voeren over de gezondheidssituatie van de ultraorthodoxe vrouwen, was het aantal Knessetleden dat kwam opdagen nul komma nul. Ook de volksvertegenwoordigers van de haredische partijen lieten verstek gaan. „Toen ik hoorde dat er niemand kwam, was het alsof ik een stomp in de maag kreeg.”