Kennis vloeit weg uit zorgsector Suriname
Surinaamse verpleegkundigen vinden nog altijd massaal de weg naar Nederland om hier een beter bestaan op te bouwen. De kennisvlucht ondermijnt het werk in de Surinaamse zorginstellingen.
Het Jaar van de Caribische Verpleegkundigen wordt door Surinaamse ziekenhuizen en andere zorginstellingen aangegrepen om personeel te werven en te behouden. Vooral dat laatste is al jaren een groot probleem. De salarissen zijn onvoldoende om van rond te komen, terwijl de werkomstandigheden in de deels verouderde en verpauperde ziekenhuizen de motivatie ook niet bevorderen.
Vooral ziekenhuizen in Nederland jagen op de als hardwerkend en deskundig bekendstaande Surinaamse verpleegkundigen om hen over te halen het geluk aan de overzijde van de oceaan te zoeken. Jaarlijks trekken vele tientallen naar het voormalige moederland, waar een baan, verblijfsvergunning en woning lonken.
Ook de Nederlandse Antillen en Aruba zijn een aantrekkelijke bestemming. Alleen al in het Sint-Elisabeth Hospitaal (Sehos) werken naar schatting twintig verpleegkundigen met de Surinaamse nationaliteit.
Volgens Heydie Heymans, hoofd van de Inspectie der Verplegende en Verzorgende Beroepen in Suriname, wordt de sector door deze kennisvlucht uitgehold. Surinaamse ziekenhuizen kampen al met een tekort aan deskundig personeel en moeten met lede ogen toezien hoeveel verpleegkundigen een baan aanvaarden buiten Suriname.
Daarnaast lijken steeds minder jongeren, die worden afgeschrikt door de slechte beloning, geneigd te zijn om een opleiding in de verpleging te volgen. „En hoe je het ook wendt of keert: verpleegkundigen zijn nodig om goede zorg te kunnen bieden aan de medemens.”
Toch lijken de Antillen momenteel minder aantrekkingskracht op de Surinaamse verpleegkundigen uit te oefenen, zo stelt Regina Elmont, hoofdverpleegkundige in een van de ziekenhuizen van Paramaribo. „Collega’s zoeken daar niet zo snel meer naar een baan. Ze worden afgeschrikt door de negatieve berichtgeving over de toename van de criminaliteit, de slechte economie en de laatste tijd ook door alle pessimistische geluiden rond de regering-Godett. Het nationalistische geschreeuw van de politieke leider daar maakt veel Surinamers bang, waardoor ze vrezen dat hun leven daar onmogelijk zal worden gemaakt.”