Het levenseinde van de markies van Argyll
tekst Jan van ’t Hul beeld Wikimedia

Sinds de kruisiging van de Heere Jezus zijn enkele tientallen miljoenen christenen martelaar geworden omwille van hun geloof. Over wie gaat het? Vandaag de markies van Argyll.
In een kleine zijkapel van de St. Giles Cathedral in het Schotse Edinburgh bevindt zich het grafmonument van Archibald Campbell, de markies van Argyll (1607-1661), een man van adel en lange tijd de gunsteling van koning Karel II. Hij is een van de leiders van de verdrukte protestanten. Iedere ochtend staat hij om vijf uur op en is dan tot acht uur in gebed. Tientallen jaren is hij een voorvechter van de Reformatie in Schotland.
Op 13 februari 1661 wordt in het parlementsgebouw in Edinburgh zijn doodvonnis uitgesproken. Dan zegt hij tegen de rechters: „U hebt amnestie van een aards vorst in uw handen en heeft deze mij onthouden, maar u kunt mij niet afhouden van de vrijwaring van de Koning der koningen, en vroeg of laat moet u voor Zijn rechterstoel verschijnen.” Tegen zijn vrouw zegt Campbell: „Ik heb medelijden met hen, ze weten niet wat ze doen.”
Voordat het vonnis wordt voltrokken, vindt er nog een ontmoeting plaats met James Guthrie, die in de Tolboothgevangenis in Edinburgh zijn dood afwacht. Beiden weten dat ze elkaar zullen terugzien in het land waar alle schaduwen zijn weggevloden en waar geen vervolging meer zal zijn. Guthrie zegt tegen Campbell: „Mijnheer, ik heb zo veel respect voor u dat ik, als ik niet zelf onder het doodvonnis stond, deze dag met blijdschap voor u zou willen sterven.”
Op 27 mei 1661 is het Campbells laatste dag. Op het schavot spreekt hij het publiek toe. Hij zegt onder meer: „Ik prijs de Heere, Die de prikkel van mijn lijden heeft weggenomen. Ik mag zeggen dat mijn handvest vandaag wordt verzegeld, want de Heere heeft tot mij gezegd: Zoon, wees welgemoed, uw zonden zijn u vergeven.” Daarna wordt hij onder de valbijl gelegd en onthoofd.
Campbell is de eerste martelaar voor de zaak van het National Covenant, het verbond dat de gereformeerden in 1638 hebben gesloten. Eeuwen later zegt een predikant in een herdenkingspreek: „Door het geloof achtte de markies van Argyll de smaadheid van Christus meerdere rijkdom te zijn dan alle eer van zijn hoge positie, want hij zag op de vergelding des loons.”
Martelaren is een wekelijkse rubriek over mensen die leden en stierven vanwege hun christelijk geloof. >>rd.nl/martelaren