Trimble trad in juli af omdat hij meende dat de gewapende tak van de radicale republikeinen, het Ierse Republikeinse Leger (IRA), geen ernst maakte met de beloofde ontwapening. Nadat de IRA afgelopen week stappen zette om zijn wapens te ontmantelen en over te dragen was Trimble weer kandidaat om de regering van Noord-Ierland te leiden.

Die bestaat uit de belangrijkste partijen zoals Trimbles Ulster Unionist Party (UUP) en de politieke tak van de republikeinen, Sinn Fein. Deze brede regering, waarin tegenpolen uit de Noord-Ierse politiek zitting hebben, is een gevolg van de vredesovereenkomsten van Goede Vrijdag 1998. Tegenstanders van deze overeenkomsten onder wie leden van Trimbles’ eigen UUP, torpedeerden gisteren diens herverkiezing door tegen hem te stemmen. Alle katholieken in de 108 leden tellende assemblee stemden op Trimble, maar van de protestanten stemden maar 29 vóór en 30 tegen hem. Volgens de verkiezingsregels is meerderheidssteun van beide kampen vereist.

De Unionisten, voorstanders van handhaving van de nauwe banden met het Verenigd Koninkrijk, bleken verdeeld over het vredesproces dat in april 1998 begon. De radicalen noemden de toezeggingen van de IRA een farce.

Nieuwe verkiezingen
Trimble noemde de tegenstemmers in zijn eigen partij „oneervol", maar zei dat het vredesproces ondanks alles doorgaat. Martin McGuinness, de tweede man van Sinn Fein, zei dat de tegenstanders van vrede „hun dag hebben gehad, maar ze mogen niet hun zin krijgen." McGuinness eiste nieuwe verkiezingen. Ook de radicale politicus Ian Paisley eiste dat. Paisley met zijn partij de DUP (Democratische Unionistische Partij) is een van de meest extreme tegenstanders van het huidige vredesproces, dat hij ziet als uitverkoop van Brits, protestants Noord-Ierland aan de rooms-katholieken in de Ierse republiek.

Door de afwijzing van Trimble als eerste minister moet de Britse regering besluiten of er nieuwe verkiezingen komen in Noord-Ierland of dat het regionale bestuur weer wordt opgeschort en het rijksdeel voorlopig geheel vanuit Londen wordt bestuurd. In beide gevallen dreigen de verhoudingen verder te verslechteren.