Tindemans was minister-president van twee regeringen, van april 1974 tot oktober 1978. Zijn laatste kabinet struikelde over het zogeheten Egmontpact. Die route voor de Belgische staatshervoming stuitte op veel verzet. Tindemans kondigde het ontslag van zijn regering aan met de historische woorden: „Ik stap naar de koning. De Grondwet is voor mij geen vodje papier.”

Bijna een jaar later werd Tindemans met het recordaantal van 983.000 voorkeurstemmen in het Europees Parlement gekozen, maar twee jaar daarna vertrok hij daar om minister van Buitenlandse Zaken te worden. Die functie vervulde hij tot 1989, waarna hij opnieuw in het Europees Parlement werd gekozen.

Vanaf 1991 was Tindemans voorzitter van de EVP-fractie. De EVP is de partij op Europees niveau waarin christendemocraten en conservatieven samenwerken. In de jaren negentig was hij voorzitter van een commissie die met voorstellen kwam over de toekomst van de Europese instellingen. Hij stond bekend als groot voorstander van de Europese samenwerking en is ook jaren voorzitter van de EVP geweest.

Tindemans stapte na een korte periode als journalist en ambtenaar in 1953 in de politiek. Hij werd in 1961 voor het eerst Kamerlid. Tindemans was vanaf 1968 achtereenvolgens minister van Gemeenschapszaken, van Landbouw en Middenstand, vicepremier en minister van Begroting, tot hij premier werd. Sinds 1992 was hij minister van staat.

Premier Charles Michel van België zei in een reactie dat België een overtuigde Europeaan heeft verloren die de Europese samenwerking altijd heeft verdedigd. „Zijn visionaire werk zal ons steeds bijblijven”, aldus Michel, die eraan herinnert dat Tindemans al vanaf 1975, ver voor de invoering van de euro, voor een Europese eenheidsmunt pleitte.