Meassy is een aantal weken in Nederland om zijn dochter, zijn Nederlandse schoonzoon en zijn kleinkinderen te bezoeken. Even weg uit de slepende burgeroorlog die al meer dan 200.000 levens heeft geëist. In Damascus is het momenteel relatief rustig. Maar die rust betekent tegelijkertijd dat duizenden ontheemden er een veilig heenkomen zoeken – met alle gevolgen van dien.

„De economische situatie gaat van kwaad tot erger”, vertelt de Syriër. Zijn taalgebruik verraadt zijn opleiding: hij studeerde ooit af in de Engelse taal- en letterkunde aan de universiteit van Damascus. „Er is ontzettend veel verwoest. Er is nauwelijks elektriciteit en de prijzen zijn omhooggeschoten. Daar profiteert vooral de zwarte markt enorm van.”

Meassy is weliswaar allang met pensioen, maar hij heeft het drukker dan ooit. De baptistenouderling doet veel vertaalwerk. En voor de Nederlandse Stichting Ismaël verleent hij hulp aan Syrische en Iraakse vluchtelingen die voor het geweld van onder andere Islamitische Staat van huis en haard zijn verdreven.

Over de toekomst van Syrië is de Syrische ambtsdrager ronduit somber. „Er is geen makkelijke oplossing. En als leek ben ik al helemaal niet van diplomatie gecharmeerd. Mensen wisselen voortdurend van sympathie. Dat blijkt alleen al uit het feit dat de verschillende oppositiegroepen weliswaar tegen Assad zijn, maar ook rustig tegen elkaar vechten. Voor de oorlog hadden we al corruptie; nu is dat alleen maar meer geworden.”

Meassy beschouwt zich nadrukkelijk niet als een aanhanger van het regime van president Bashar al-Assad. „Ik steun ook de regerende Ba’athpartij niet. Ik sta alleen achter de regering als ze de goede dingen doet en de juiste beslissingen neemt, vooral voor christenen in ons land.”

Veel christenen krijgen het verwijt dat zij het regime ondanks alle wandaden blijven steunen.

„Dat klopt; dat moeten we eerlijk toegeven. Maar dan gaat het meer om de stabiliteit waarvoor het regime in het verleden altijd zorgde. Christenen zijn in de geschiedenis nooit volledig vrij geweest in Syrië. Maar achter de kerkmuren konden we redelijk ongestoord onze gang gaan.”

Sommige christenen in het Westen menen dat de huidige ontwikkelingen in het Midden-Oosten apocalyptische trekken vertonen. Wat vindt u daarvan?

„Tot op zeker hoogte is dat juist. Oorlogen en geruchten van oorlogen en enorme mensenmassa’s die op drift zijn geraakt. Aan de andere kant moeten we ook beseffen dat die fanatieke moslims van IS niet het belangrijkste probleem zijn. Het achterliggende probleem is de zich almaar verscherpende –en veel bredere– confrontatie tussen de sjiitische en de soennitische islam.

En niet te vergeten de vele duizenden buitenlandse jihadisten. Die vormen op termijn misschien nog wel een veel grotere bedreiging voor westerse samenlevingen dan het huidige geweld in het Midden-Oosten.”