„Uiterst beschamend", noemde Annan onder meer de massamoorden in het Afrikaanse Rwanda (1994) en in het Bosnische Srebrenica (1995). Als de internationale gemeenschap had ingegrepen, waren niet zoveel mensen vermoord, aldus Annan in zijn boodschap tot de conferentie over volkerenmoord in de Zweedse hoofdstad Stockholm.

Volgens Annan had de internationale gemeenschap in de jaren negentig „wel de middelen, maar niet de wil" om het systematische en massale uitroeien van mensen te verhinderen. De gebeurtenissen noemde hij extra pijnlijk voor de VN. „In Rwanda en in Srebrenica hadden we vredestroepen op dezelfde plaats en dezelfde tijd als waar volkerenmoord werd gepleegd. In plaats van onze troepen te versterken, trokken we ze terug." In Rwanda werden honderdduizenden mensen afgeslacht. In Srebrenica vermoordden Serviërs meer dan 7000 moslimburgers.

De VN–topman stelde voor een speciaal VN–comité in het leven te roepen. Bovendien zouden rapporteurs overal ter wereld brandhaarden vroegtijdig kunnen opsporen, voordat die uitgroeien tot massaslachtingen.

Israël stuurde een kleine delegatie, nadat het aanvankelijk had gedreigd de bijeenkomst te boycotten, aldus de Britse omroep BBC. Een week voor de conferentie was een diplomatieke rel tussen Zweden en Israël ontstaan naar aanleiding van een tentoonstelling in het kader van het internationaal overleg. De Israëlische ambassadeur in Zweden vernielde een kunstwerk met een foto van een Palestijnse zelfmoordenares. Israël dreigde daarna met een boycot, maar besloot uiteindelijk een delegatie van ambtenaren te sturen.

Bestuurders en wetenschappers overleggen op de conferentie over de wijze waarop volkerenmoord en etnische zuiveringen in de toekomst kunnen worden voorkomen. Centraal op de agenda staat de vraag welke rol de Verenigde Naties en andere internationale organisaties kunnen spelen.