Dat zegt dr. T. A. Boer, hoogleraar ethiek van de zorg aan de Theologische Universiteit Kampen, in dagblad Trouw.

Als lid van een van de regionale toetsingscommissie voor euthanasie was Boer ruim negen jaar medebeoordelaar van zo’n 4000 euthanasiedossiers, waaronder meerdere dossiers van de Levenseindekliniek. De artsen van de kliniek voeren soms euthanasieverzoeken uit van patiënten met wie zij nooit een behandelrelatie hebben gehad.

Voordat de kliniek begin 2012 van start ging, bekritiseerde Boer deze werkwijze binnen de toetsingscommissies, zei hij vandaag in Trouw. Een principieel, intern debat daarover was volgens hem slechts mosterd na de maaltijd. Het werd pas gevoerd nadat de commissies al 29 meldingen vanuit de kliniek als zorgvuldig hadden afgedaan. Volgens de ethicus blijft er sprake van systematische onzorgvuldigheid zolang de artsen van de kliniek alleen maar kortstondige relaties opbouwen met de patiënt en behalve euthanasie geen pijnbestrijding aanbieden, of therapie of antidepressiva.

Minister Schippers (VWS) heeft de kritiek op de Levenseindekliniek tot nog toe altijd weggewuifd. „De zorgvuldigheid hangt niet per definitie af van de lengte van de behandelrelatie”, zei ze in juni tijdens een Tweede Kamerdebat. En: „Een langdurige behandelrelatie is wel wenselijk, maar niet altijd mogelijk.”