Meer dan honderd mensen wisten de weg te vinden naar dorpshuis De Vroone, waar het jaarlijkse evenement werd gehouden. De Zeeuwse Dialect Vereniging beijvert zich voor het in stand houden van de Zeeuwse dialecten. Een taak die niet alleen nuttig, maar vooral ook nodig is, aldus Peter Vleugel uit Nieuwerkerk. Hij is bestuurslid van de vereniging en zei na afloop van de Dialectdag dat met name de uitdrukkingen en gezegden die te maken hebben met typisch Zeeuwse folklore in de gevaren­zone zitten. „De jeugd zit op internet en communiceert via sociale media en heeft geen belangstelling meer voor folkloristische uitingen als het krulbollen (een Zeeuws-Vlaamse volkssport, JDvS) of de ”straô” (het jaarlijkse wassen van paardenvoeten in zee op Schouwen-Duiveland, JDvS). Wij willen als vereniging de rijke woordenschat die samenhangt met de Zeeuwse folklore verzamelen, vastleggen en in boekvorm voor het nageslacht bewaren.”

De Zeeuwse dialecten op zich –de woorden, de spreekwoorden en uitdrukkingen– kennen geen geheimen meer. Ze zijn allemaal beschreven en gedocumenteerd. Verenigingssecretaris Rinus Willemsen beaamt dat. „Het woorden­boek is vol.”

Willemsen en Vleugel koesteren het eigene van de Zeeuwse dialecten en hopen dat ze toekomstbestendig zijn. Vleugel: „We moeten voorkomen dat we straks naast het Algemeen Beschaafd Nederlands in Zeeland alleen nog een Algemeen Beschaafd Zeeuws overhouden.” Op dit moment kent het dialect veel onderlinge nuances. Het Zeeuws dat de Zuid-Bevelander spreekt, is anders van karakter dan het Zeeuws van de Zeeuws-Vlaming.

Thea de Bruine-de Smet vertelde tijdens de Dialectdag een verhaal in Axels dialect. Het viel een Vlaamse bezoekster op dat zij de tekst van het verhaal woordelijk kon verstaan. Willemsen: „Dat verbaast me niks. Als ik op de markt loop in Kortrijk of Brugge in West-Vlaanderen, hoor ik woorden en uitdrukkingen die ik ook op straat in Breskens opvang. Dialecten trekken zich niets aan van landsgrenzen. Je ziet dat ook in het Land van Waas in België. Het dialect dat daar, bijvoorbeeld in Sint-Niklaas, wordt gebezigd, strekt zich uit tot in Zeeuws-Vlaamse dorpen als Clinge, Nieuw-Namen, Koewacht en Zuiddorpe.”

Het koor Mooi Zeeland zong, in fraaie zondagse klederdracht, Zeeuwse liedjes. De speaker van de Dialectdag legde de verschillen uit tussen de Zeeuwse klederdrachten. Zo droegen protestantse boeren op Zuid-Beveland grijze kousen, terwijl hun rooms-katholieke collega’s altijd rode kousen aanhadden.