Zijn hele leven en uiterlijk lijken ervoor gebouwd om president van de Verenigde Staten te worden. „Kan iemand er presidentiëler uitzien dan John Kerry", omschreef een BBC–correspondent de statuur van de nu 60–jarige kandidaat (11 december 1943). Gewapend met een bijna letterlijk oogverblindende glimlach torent de 1,93 meter lange, in Denver (Colorado) geboren zoon van een carrièrediplomaat boven alles en iedereen uit.

Maar ook in de Verenigde Staten kunnen kandidaten niet alleen onder– maar ook overgekwalificeerd zijn en dat lijkt met Kerry het geval te zijn, zelfs na zijn winst in de kleine landbouwstaat Iowa. Het is in de ogen van veel Amerikanen uiteindelijk toch allemaal net iets te groots.

De kandidaat heeft te lijden onder ’het Kerry–effect’, wist The Washington Post aan het begin van de zomer te melden. Hij is te groot, te zelfverzekerd en te rijk. „Mensen zien hem en zeggen: ’jemig, ik ben klein, kaal, dom en arm", zo beschreef een van zijn vrienden de overdonderende indruk die Kerry bij mensen kan achterlaten.

Bij Amerikaanse journalisten heeft de politicus de afgelopen dertig jaar echter weinig potten kunnen breken. Ze beschrijven hem sinds zijn eerste openbare optreden als Vietnam–veteraan en anti–oorlogsactivist in 1971 als „glad, te knap, te ambitieus en opportunistisch". Tegelijkertijd blijven ook veel mensen Kerry zien als een afstandelijke, koude, patriarchische man zonder gewone gevoelens en warme uitstraling.

De ’overgekwalificeerde’ kandidaat scoort tot nu toe ook een onvoldoende met het overbrengen van een duidelijke politieke boodschap. In plaats van zich vast te bijten in een of slechts een paar speerpunten en die goed te presenteren, probeert Kerry steevast zijn hele programma aan de man te brengen.

Veel daarvan ligt in de lijn van links georiënteerde Democraten. Hij is zeer progressief op het gebied van onderwijs, gezondheidszorg en milieu. Het economisch beleid dat hij voorstaat, is gematigd van toon.