Samuel Colt ontwikkelde revolver die volgens hem vrede zouden brengen
Van een hoogbegaafde studiebol tot een schoolverlater, van een mislukte ondernemer tot een van de rijkste Amerikanen. Samuel Colt (1814-1862), de uitvinder van de revolver, maakte het allemaal mee.
Tot de uitvinding van de revolver moesten pistolen nog met één kogel tegelijk worden geladen. Zo’n enkelschots wapen had een laadtijd van twintig seconden, een gevaarlijke tijdspanne. Vooral voor soldaten in het Amerika van de 19e eeuw. In dezelfde tijd schoten indianen zes pijlen af of renden ze bijna 150 meter met hun speer of tomahawk. De pistolen werkten omslachtig, onnauwkeurig en waren vaak onbetrouwbaar. Met de komst van de colt kwam daar verandering in, maar de populariteit ontstond niet zonder slag of stoot.
Vuurwerk
De interesse van de jonge Samuel in alles wat knalt en schiet, begint dramatisch. Als kind leest hij een wetenschappelijke encyclopedie van voor tot achter door. Hem spreken vooral de paragrafen over buskruit aan. Hij begint te experimenteren en amuseert zijn medeleerlingen met zelfgemaakt vuurwerk. Totdat het misgaat. De complete school brand af tijdens een ‘show’. Zijn vader haalt de 16-jarige Samuel van school en stuurt hem naar zee om het zeehandelsvak te leren.
Geïnspireerd door uitvinders uit de encyclopedie die het onmogelijke mogelijk maakten, droomt de tiener ondertussen van het maken van een niet bestaand wapen dat meermalen kan schieten zonder te herladen. Volgens de legende komt Colt op het idee van een revolver met een cilinder na het zien van het schoepenrad van een schip. Hij bouwt tijdens de zeereis al een houten model van ‘zijn’ wapen.
De eerste revolvers bouwt Colt als hij nog geen twintig is. In 1835 en 1836 volgen de eerste patentaanvragen. De onderneming die Colt samen met een wapensmid opzet, flopt echter. Samuel laat zich echter niet uit het veld slaan. Hoewel hij amper iets weet van metaalbewerking, is hij een echte ondernemer die nooit opgeeft. Het doorzetten wordt beloond.
De verkoop van revolvers schiet omhoog tijdens de Texaanse revolutie en de oorlog met de Mexicanen in 1847. Dankzij het nieuwe wapen boekt de US Army grote successen. De Texaanse kapitein Samuel Walker schrijft aan Colt: „Uw pistolen (…) zijn de meest perfecte wapens in de wereld (…) om de verschillende oorlogszuchtige stammen van indianen en de plunderende Mexicanen onderworpen te houden.” Een later model, de Colt Peacemaker, wordt –hoe ironisch– de beroemdste revolver. Colt claimt: „Mijn wapens zijn de beste vredestichters.”
Wervende tekst
Na 1850 blijft Colt zijn inmiddels beroemde revolvers continu verbeteren. Hij stroomlijnt het mechaniek en hij maakt als een van de eerste fabrikanten gebruik van een productielijn. De assemblage van een revolver duurt uiteindelijk maar 2 uur en 45 minuten.
De uitvinder ontwerpt zijn eigen advertenties en hij is volgens biograaf Herbert Houze, auteur van ”Samuel Colt. Arms, Art, and Invention” de eerste die in een advertentie de wervende tekst ”nieuw en verbeterd” gebruikt. Vele adverteerders zullen zijn voorbeeld volgen.
Hij bouwt de markt voor zijn product uit. Onder zijn klanten zijn niet alleen soldaten, maar ook goudzoekers, kolonisten en wetsdienaren. Van rijk tot arm, iedereen is bewapend met een revolver. De colt en de cowboy worden onafscheidelijk. Zelfs de groten der aarde behoren tot zijn klanten, zoals de tsaar van Rusland, de shogun van Japan en de sultan van Turkije.
Sommige revolvers zijn ware kunstwerken. Speciaal vervaardigd voor de hooggeplaatste kopers. Colt krijgt er echter ook het nodige voor terug. Uit dankbaarheid strooien zijn klanten kwistig met geschenken: ringen, medailles, zwaarden en allerlei andere snuisterijen. Van de tsaar ontvangt de uitvinder een diamanten snuifdoos, gemonteerd in het midden van een blauwe, emaillen plaquette.
De maker van een wapen waar zo veel bloed mee is vergoten, overlijdt nog jong, op 47-jarige leeftijd, uiteindelijk zonder zelf ooit met een revolver op iemand geschoten te hebben. Colt sterft als een van de rijkste Amerikanen van zijn tijd. Niet slecht voor een schoolverlater.
Geromantiseerde revolverhelden
Schietgrage cowboys met een set colts in de holsters: het hoort bij het legendarische beeld van het wilde westen. Of wat te denken van revolverhelden die hun blaffers zo mogelijk sneller konden trekken dan hun schaduw de beweging volgde?
Een andere mythe: om het minste of het geringste zouden vroeger duels met revolvers zijn uitgevochten. Valsspelen bij een potje kaarten liep al snel uit op een vuurgevecht. De waarheid was minder sensationeel. Meestal losten ruziezoekers hun problemen op met de blote vuisten of een mes. Hoewel er zeker duels hebben plaatsgevonden –zo is er het goed gedocumenteerde een-op-eengevecht van revolverheld Wild Bill Hickok met gokker Davis Tutt– is het toch vooral een uitvinding van filmregisseurs van Hollywood.
Verhalen over moordlustige bandieten zijn vaak sterk overdreven en verzonnen door henzelf of door fantasierijke journalisten. Zo beweerde een van de bekendste revolverhelden, Billy the Kid, dat hij 21 mannen had gedood. Officieel staan er ‘maar’ vier moorden op zijn naam.
Het wetteloze wilde westen was in werkelijkheid heel wat minder wild. In een gemiddelde westernstad hadden 1,5 moorden per jaar plaats, die ook nog niet allemaal op het conto van revolverhelden te schrijven zijn, blijkt uit onderzoek van de Stanford Universiteit.
De belangrijkste rol in de beeldvorming van het wilde westen komt op naam van één persoon: Bill Cody, beter bekend als Buffalo Bill. Cody was aan het begin van de twintigste eeuw misschien wel de beroemdste Amerikaan ter wereld. Na een leven vol avontuur, reisde hij Amerika door met een wervelende show over het wilde westen. Het miljoenenpubliek was op zoek naar spanning en avontuur en vond dat in de shows over tragische indianen en heroïsche cowboys met rokende revolvers.
Buffalo Bill trok ruim dertig jaar rond met zijn show. Hij stak de oceaan over, bracht Europa in vervoering en liet een spoor na dat vervolgens een stroom aan romans, striphelden en films opleverde. Ook in Nederland had hij succes. De Haarlemse Courant noemt hem: „Buffalo Bill, de bekende bestrijder der roodhuiden, de koning der prairiën van de Far West.”