Zowel de Israëlische premier Netanyahu als de minister van Defensie Ya’alon heeft sinds het begin van operatie Protective Edge gezegd dat het offensief geruime tijd kan duren. Tevens benadrukten beide bewindslieden dat alle opties open zijn, inclusief een grondoffensief in de Gaza­strook.

Tegelijkertijd weet Israël dat het maar beperkt de tijd heeft om het offensief in Gaza door te zetten. Nu al worden wereldwijd de legitimiteit en proportionaliteit van de Israëlische aanvallen ter discussie gesteld. En hoewel Israël de grootst mogelijke voorzichtigheid betracht om burgerslachtoffers te vermijden, hoeft het maar één keer een appartementencomplex of iets dergelijks te raken om de internationale publieke opinie volledig tegen zich te krijgen.

Dat geldt in het bijzonder bij een grondoffensief, waarbij onvermijdelijk veel slachtoffers zullen vallen. Dat heeft de vorige Gazaoorlog in 2008-2009 ruimschoots bewezen. Met als grote verschil dat toen Ehud Olmert als premier aan de macht was. Die kon destijds op meer internationaal krediet bogen dan Netanyahu.

Het verloop van het offensief zal vooral afhangen van de vraag in hoeverre Israël zijn concrete doelstellingen zal behalen. De eerste opdracht aan het leger is duidelijk: de rust herstellen en de veiligheid van de Israëlische burgers waarborgen. Maar Israël wil Hamas daarnaast ook een forse klap toebrengen, zodat het verstoorde machtsevenwicht in het voordeel van de Joodse staat wordt hersteld en het voor langere tijd kalm blijft aan de zuidgrens.

Niemand in de Israëlische politiek of in de legertop spreekt over de vernietiging van Hamas. Maar wel over een gevoelige slag die de beweging zich nog lang zal heugen.

Dat klemt te meer omdat Hamas de afgelopen dagen heeft laten zien dat het inmiddels in staat is doelen te raken die meer dan 100 kilometer van de Gazastrook af liggen. Het Israëlische leger heeft al vaker gezegd dat bij een volgende confrontatie met Hamas bevolkingscentra als Tel Aviv onder vuur zouden komen te liggen. Die voorspelling is de afgelopen dagen uitgekomen. Ook bij het nucleaire complex in Dimona klonk diverse keren het luchtalarm.

Israël wist met zijn geavanceerde antiraketsysteem Iron Dome alle raketten uit de lucht te schieten die op stedelijke gebieden of op Dimona terecht dreigden te komen. Het valt nauwelijks voor te stellen wat de gevolgen zouden zijn als de luchtafweer zou falen.

Als het raketvuur vanuit de Gaza­strook niet binnen afzienbare tijd stopt, moet een grond­offensief niet worden uitgesloten. Ook donderdag klonk in Tel Aviv diverse keren het luchtalarm. Israël kan niet eindeloos raketten uit de lucht blijven schieten, maar zal het probleem bij de bron willen aanpakken. Dat gebeurt nu al door tientallen luchtaanvallen op lanceerposities. Maar het lastige is dat veel afvuurinstallaties en wapenvoorraden zich in wooncomplexen bevinden. Die kunnen alleen met behulp van grond­troepen worden ontmanteld, met alle risico’s van burgerslachtoffers van dien.

En dat is precies wat Hamas wil: het Israëlische leger bevechten in de steegjes van Gaza-stad en de internationale publieke opinie aan zijn kant krijgen.