Jokowi (53), voluit Joko Widodo, staat in de verkiezingen van woensdag tegenover Prabowo Subianto. Een grotere tegenstelling is nauwelijks denkbaar. Is Prabowo de verpersoonlijking van het grotendeels corrupte establishment, de nog tamelijk onbeschreven Jokowi staat voor een frisse wind.

Prabowo (62) is een oud-generaal, zoals veel Indonesische machthebbers een hoge positie in het leger hadden. Prabowo is ook getrouwd geweest met een dochter van oud-generaal Soeharto, die 30 jaar lang de autoritaire leider was. Als militair was hij actief in de Indonesische conflictgebieden Oost-Timor en Papoea. Prabowo heeft daaraan bepaald geen schoon blazoen voor de mensenrechten overgehouden.

Jokowi is niets van dat alles. De gematigde moslim is broodmager, geen groot spreker, benaderbaar voor gewone mensen en waarschijnlijk juist daardoor populair. De Javaan is de zoon van een timmerman en was zelf meubelhandelaar, voordat hij in 2005 burgemeester werd van de stad Solo op Java. In tegenstelling tot de vele corrupte politici in de Nederlandse oud-kolonie heeft Jokowi een ‘schoon’ imago.

De afgelopen jaren was hij een sensatie als gouverneur van Jakarta. In hemdsmouwen en op slippers trok de fan van hardrockband Metallica als een wervelwind door de miljoenenstad. De nietsvermoedende toerist zou Jokowi voor een taxichauffeur kunnen houden. Onaangekondigd overviel hij zijn ambtenaren: zijn de dijken hoog genoeg, wordt het vuilnis opgehaald?

Maar ondanks zijn populariteit is Jokowi’s voorsprong in de peilingen geslonken. Hij was het doelwit van een door zijn tegenstanders gefinancierde lastercampagne. Jokowi is een gematigd moslim, maar is weggezet als christen van Chinese afkomst: geen aanbeveling in het land met de grootste moslimbevolking in de wereld. Om de schijn weg te nemen is Jokowi zelfs op bedevaart naar Mekka gegaan.

In liberale media is de ‘Indonesische Obama’ nog favoriet om president Susilo Bambang Yudhoyono na 10 jaar op te volgen. Die president heeft stabiliteit gebracht, maar hij heeft corruptie, mensenrechtenschendingen en vele praktische problemen van alledag niet voortvarend aangepakt. Volgens The Jakarta Post staat Indonesië voor een vergelijkbare keus als Rusland in 1996: terug naar het communisme met Gennadi Zjoeganov of verder met de onafhankelijke Boris Jeltsin.