Het beeld vertoont een hoop puin. Daartussen zijn lichaamsdelen van een dode man zichtbaar. Een Nederlandse jihadstrijder zit er op zijn hurken bij. „Bij Allah, de stank is niet te harden”, zegt hij lachend. „Het stinkt hier enorm naar verrotte kuffar.”

Kuffar, ongelovigen, zijn volgens deze jihadisten zo’n beetje iedereen die hun overtuigingen niet deelt, de militairen van de Syrische president Assad voorop – al zijn de meeste Syrische soldaten zelf ook moslim.

De halfbegraven man is een soldaat van Assad, zegt de jihadstrijder in de dinsdag gepubliceerde video. En hij windt er geen doekjes om: „Dit is het lot van iedereen die tegen Allah en zijn boodschapper en de moslims aan het vechten is.”

Pure oorlogsretoriek doet het goed in de video. „Dit zijn geen mensen, dit zijn monsters”, zegt een jihadstrijder over Assads soldaten. En: „Denk niet dat ze enige goedheid bezitten.”

Bij de propagandafilm van de jihadgangers zijn de nodige vragen te stellen. Zo zou de film opgenomen zijn in Aleppo, maar onduidelijk blijft waar precies. Ook wordt er weliswaar geschoten, maar niet één keer is er een –levende– vijand in beeld.

Wel wordt glashelder wat de belangrijkste boodschap is die de jihadisten willen meegeven. Die is puur religieus. „Is het niet zo dat wij willen sterven op dit pad van Allah? En is het niet zo dat wij wensen om naar Allah te gaan?” zo vraagt een jihadist zich af terwijl hij, met zijn geweer in de aanslag, de wacht houdt achter een garagedeur. Die weg is nu eenmaal moeilijk, geeft hij aan. Vechten en op de hielen gezeten worden hoort er helemaal bij.

Dezelfde bevindelijke geluiden klinken als de jihadisten samen zitten in een donkere kamer in een flatgebouw, met het Syrische leger in de gebouwen aan de overkant van de straat. „We hebben ons nog nooit zo goed gevoeld”, zegt een van hen. „Dit zijn de momenten waarop Allah een innerlijke rust nederzendt op zijn dienaren. Op dit soort momenten voel je je heel dicht bij Allah.”

Maar religieuze taal vormt niet het hele verhaal. De videobeelden ademen oorlogsromantiek van de bovenste plank. In het door alles en iedereen verlaten flatgebouw heffen de strijders broederlijk een paar ”anasheed” aan, een soort islamitische psalmen. Samen Allahs lof bezingen, samen het dodelijke kat-en-muisspel spelen met de vijand: wat is er mooier?

Het is goed voorstelbaar dat filmpjes als deze nog meer Nederlandse jihadstrijders aantrekken. Dat realiseren politie en justitie in Nederland zich ook. Het lijkt erop dat zij meer actie ondernemen tegen (potentiële) Syrië- of Irakgangers.

Dinsdag pakte de Haagse politie de Marokkaanse Nederlander Oussama C. op, die de jihad verheerlijkte en mensen zou ronselen voor de strijd. Volgens bronnen bij inlichtingendiensten en politie vinden er binnenkort nog meer arrestaties plaats van jihadisten uit de kring van C., wist Trouw woensdagmorgen te melden.

Zo krijgt het kat-en-muisspel uit Syrië een Nederlands vervolg. Probleem is: voor een overtuigde jihadist in spe zal het feit dat hij gezocht wordt een extra bewijs zijn dat hij echt op het pad van Allah zit.