Dehaene werd onwel toen hij een bezoek bracht aan de koekjesfabriek Le Glazik in Briec de l’Odet in de Franse regio Bretagne. Dat heeft de directeur van de fabriek gezegd. De fabriek maakt deel uit van de Lotusgroep, waarvan Dehaene tot maart 2011 bestuurder was.

Volgens de directeur bezocht Dehaene de fabriek in gezelschap van zijn echtgenote en een vriend. Kort na aankomst werd hij onwel. Een ambulance werd gebeld, die de oud-premier naar het ziekenhuis in Quimper bracht. Onderweg of bij aankomst is hij overleden.

Dehaene was premier van maart 1992 tot juli 1999 en leidde twee regeringen. In 2004 werd hij lid van het Europees Parlement.

Hij was verantwoordelijk voor meerdere staatshervormingen. Hij geldt als een architect van het federale België met meer macht voor Vlaanderen, Brussel en Wallonië. Ook loodste hij België de eurozone binnen door het begrotingstekort aan te pakken.

Premier Elio Di Rupo stelde in een eerste reactie dat België een buitengewoon staatsman verliest. „Jean-Luc was een bijzondere compagnon de route. Mijn oprechte medeleven aan zijn familie.” Ook andere Belgische politici reageerden verslagen.

Belgen houden van Dehaene (Reformatorisch Dagblad, 30-10-2004)

“Dehaene voorzitter Europese Commissie” (Reformatorisch Dagblad, 26-01-2004)

“Europa mist leiderschap” - interview met Oud-premier Dehaene (Reformatorisch Dagblad, 20-12-2003)

Dehaene voorzitter van EC-werkgroep (Reformatorisch Dagblad, 28-08-1999)

Dehaene maakt weg vrij voor Vlaamse liberalen : Aftreden voorkomt “vadermoord”(Reformatorisch Dagblad, 15-06-1999)

Een premier met opgestroopte mouwen : Jean-Luc Dehaene legt zich toe op “ploegwerk” en snelle beslissingen (Reformatorisch Dagblad, 10-03-1992)