Dat schrijft Quartz. De sensoren, 2,5 bij 2,5 millimeter groot, bevatten chips waarmee de lokatie van de bijen kan worden bepaald. Met behulp van die gegevens willen de wetenschappers de bewegingen van de bijenzwerm in kaart brengen.

Omdat bijen doorgaans volgens een vast patroon en via vaste routes uitvliegen, kunnen afwijkingen in die bewegingen mogelijk wijzen op een verandering in de omgeving, bijvoorbeeld blootstelling aan pesticiden.

Als de sensoren een dergelijke afwijking registreren, kunnen de onderzoekers direct in het gebied gaan kijken om vast te stellen of er inderdaad bestrijdingsmiddelen zijn gebruikt. Zo’n verstoring kan de voor bijen belangrijke routine in de war schoppen en uiteindelijk leiden tot sterfte.

De afgelopen jaren stierven wereldwijd miljoenen bijen, en wetenschappers zoeken nog altijd naar de oorzaak van die plotselinge bijensterfte. Sommige studies wijzen landbouwbestrijdingsmiddelen aan als de boosdoener, maar andere onderzoeken noemen oorzaken als slechte voeding, stress en uitputting.

Om de sensoren op de bijen te bevestigen, stoppen de onderzoekers de insecten korte tijd in een koelkast. De beestjes raken daardoor verdoofd, waarna de sensor kan worden aangebracht.

Het Australische project wordt nauwgezet gevolgd, met name door Europese onderzoekers. Die stelden onlangs vast dat er onvoldoende bijen zijn om alle gewassen te kunnen bestuiven.