Ook zij vieren kerst, op hun eigen manier. Zo was er in de Penitentiaire Inrichting in Vught woensdagochtend een viering voor enkele tientallen langgestraften (met celstraffen van meer dan 1 jaar), in leeftijd variërend van begin 20 tot rond de 70 jaar. De gecombineerde katholieke en protestantse dienst werd gehouden in een van de stiltecentra in het gevangeniscomplex. Een sobere zaal zonder enige kerstversiering, met alleen wat kaarsen en aan de muur een paar prenten.

Vrijwel alle gedetineerden die binnenkomen, geven iedereen een hand en wensen de ander een prettig kerstfeest. De dienst, voorgegaan door ‘pastor George’ en ‘dominee Martin’, heeft veel elementen van een ‘gewone’ kerstdienst: Stille Nacht, het Onze Vader, een korte overdenking. Er wordt timide meegezongen en meegebeden. Pastor George steekt een kaars aan voor „allen die hier moeten verblijven en die hier werken”.

Emoties komen naar buiten bij het optreden van Clarence Breeveld, een zanger ‘van buiten’, die zijn elektrische gitaar kan laten klinken als een orgel. „Mijn Jezus, ik hou van U, ik noem U mijn vriend. Want U nam de straf op U, die ik had verdiend.” Het lied ontroert veel van de aanwezigen. Ook bij zijn versie van ‘You raise me up’ krijgen veel gedetineerden een brok in de keel. „Je kunt opgetild worden door degene wiens geboorte we vandaag vieren”, aldus Breeveld.

Zoals in de meeste kerstdiensten staat ook hier ‘het licht in de duisternis’ centraal. „Ergens zit in ons de neiging om het licht te zoeken in een glimmende BMW, blinkende juwelen en geld. De kunst is om het niet daar te zoeken”, houdt de dominee zijn luisteraars voor. „Denk bij het Christuskind aan je eigen kind. En haal daar de moed uit om voorwaarts te gaan.”

Veel van de mannen in het zaaltje hebben of hadden een gezin. Ze voelen het gemis van hun dierbaren juist met Kerst extra sterk, zo zeggen verschillende gedetineerden na de dienst, als er koffie en zelfgebakken cake wordt rondgedeeld. Toch geeft Kerst ook een moment van rust en bezinning, van terugkijken op alles wat is voorgevallen en vooruitkijken naar hoe het verder zal gaan, vertelt een van hen. Hij roemt het gevoel van saamhorigheid in de Vughtse gevangenis. „Buiten zien ze je alleen als boef, hier binnen zijn we allemaal mensen.”

In de Penitentiaire Inrichting in Vught verblijven rond de 800 gedetineerden. Er werken vrijwel evenzoveel personeelsleden. De dienst woensdagochtend werd niet bijgewoond door gedetineerden van de terroristenafdeling, tbs’ers of gedetineerden met een ernstige psychische stoornis.