Tijdens de ceremonie in het voetbalstadion van Johannesburg verloor de tolk zijn concentratie, hoorde stemmen in zijn hoofd en begon te hallucineren, zo vertelde hij de krant. „Ik kon er niets aan doen. Ik was alleen in een zeer gevaarlijke situatie en probeerde mijzelf te controleren en voor de wereld te verbergen wat er aan de hand was. Het spijt me ontzettend, maar het komt door de situatie waarin ik mijzelf bevond.”

Jantjie kon het voor zijn gevoel niet maken om weg te gaan, dus bleef hij maar op het podium staan improviseren. „Het leven is niet eerlijk”, zegt hij. „Deze ziekte is niet eerlijk. Wie mijn aandoening niet begrijpt, zal denken dat ik dit verzin.” De tolk is teleurgesteld over de gang van zaken. Hij voelde zich juist vereerd toen zijn werkgever SA Interpreters hem deze taak gaf.