In het rapport is de geboorteregistratie in 161 landen onder de loep genomen. Het heet „Geboorterecht van elk kind, ongelijkheid en trends in de geboorteregistratie”. Volgens Unicef werd vorig jaar slechts 60 procent van alle geboortes aangegeven. In landen als Somalië (3 procent) en Liberia (4 procent) werd bijna geen enkel kind opgegeven bij een lokale administratie.

Maar zelfs bij kinderen waar wel de geboorte van is opgetekend, blijkt dat velen daar toch geen bewijs van hebben. In grote delen van Afrika heeft slechts de helft van de geregistreerde kinderen een geboorteakte. Dat kan zijn omdat ze te duur zijn of omdat ze helemaal niet worden uitgegeven. Unicef schat dat op de hele wereld slechts een op de zeven kinderen een geboorteakte thuis heeft.

De kinderen die worden ‘vergeten’, komen vaak toch al uit benadeelde groepen, zoals minderheden, arme lagen van de bevolking of uit afgelegen gebieden. Het ‘officieel niet bestaan’ zorgt op den duur voor grote problemen bij het verkrijgen van onderwijs en medische hulp of bij hereniging met familie als die door bijvoorbeeld natuurrampen of oorlog uit elkaar is geraakt.

Unicef probeert de registratie van ‘vergeten’ kinderen op gang te brengen. In Uganda bijvoorbeeld worden baby’s inmiddels met behulp van een systeem, MobileVRS, via mobiele telefoons geregistreerd. Dat gebeurt vaak enkele minuten na de geboorte. Wanneer de ouders naar de gemeente zouden moeten, zou de registratie er maanden duren.