Ghana importeert deze zogemaande e-waste (e-afval), zo’n 215.000 ton per jaar. Op de stortplaats van Agbogbloshie worden de apparaten klein geslagen en verbrand, zodat resten metaal –hoofdzakelijk koper en aluminium– overblijven. Die kunnen opnieuw worden gebruikt.

De Australische filmmaker David Fedele maakte vorig jaar een documentaire over Agbogbloshie en vertelt aan Fast Company over zijn indrukken. “Boven de stortplaats hangt voortdurend donkere, giftige rook. De stank is ongelofelijk en altijd aanwijzig.”

Volgens Fedele verloopt het verwerken van de e-waste zeer georganiseerd. Zogenaamde ‘meesters’ voeren nieuwe ladingen afval aan, waarna teams van vier of vijf kinderen de apparaten verbranden. De metalen worden per kilo opgekocht door handelaren.

Fedele ziet zichzelf niet als onderzoeksjournalist, maar hoopt wel dat zijn documentaire ‘E-Wasteland’ mensen aan het denken zet over wat er met hun oude elektrische apparaten gebeurt.

De filmmaker zegt overigens dat niet alle afval uit Europa afkomstig is. Ook Ghana zelf en andere Afrikaanse landen stortten hun overtollige apparatuur in Agbogbloshie. Hij waarschuwt dat, ondanks de enorme vervuiling, de stortplaats niet zomaar gesloten zou moeten worden. “Dan zouden de mensen geen geld meer verdienen en verhongeren.”