Op de Palestijnse scholen in Oost-Jeruzalem worden drie verschillende soorten leergangen aangeboden: de Palestijnse, de door Israël goedgekeurde Palestijnse en een variant van de Israëlische. Vijf scholen hebben nu besloten het officiële Israëlische curriculum aan te bieden naast het goedgekeurde Palestijnse. „Het is een kwestie tussen de school en de ouders”, zegt Sameer Jibril, directeur educatie bij de Waqf, een instelling in Oost-Jeruzalem die islamitisch onroerend goed beheert.

Jibril zelf keurt de praktijk intussen beslist af. „Palestijnen hebben het recht om hun eigen verhaal, cultuur en geschiedenis te bestuderen”, zegt hij op een kantoor bij een school in de Oude Stad van Jeruzalem. „Sommige ouders hebben zich inmiddels bedacht en hun kinderen weer in de Palestijnse leergang geplaatst.” Het Israëlische eindexamen is volgens hem overigens gemakkelijker dan het Palestijnse.

Politieke druk

Op de zesde etage van het gemeentehuis in Jeruzalem vertelt dr. David Koren, adviseur van burgemeester Nir Barkat voor Arabische en Oost-Jeruzalemse zaken, dat de gemeente het Israëlische curriculum introduceerde op verzoek van Palestijnse ouders. Het was volgens hem een 18-jarige scholier die zei dat de gemeente hem de kans moest geven om het Israëlische eindexamen te doen vanwege betere kansen op werk. „Wij leggen de mensen niets op. We bieden alleen maar een Israëlische methode aan naast de Palestijnse.”

Beide examens –de Palestijnse en de Israëlische– bieden de leerlingen overigens de kans verder te studeren. Maar er bestaat volgens Koren wel een verschil: „Het Israëlische curriculum is gebaseerd op analyseren, het Palestijnse op herhalen.” Hij bevestigt dat sommige ouders hun kinderen weer uit het Israëlische leersysteem hebben teruggetrokken. „Dat is vanwege politieke druk.”

Hij benadrukt dat de gezinnen die voor de Israëlische leergang hebben gekozen, niet minder ‘Palestijns’ zijn dan anderen. „Er is geen sprake van dat we hen zionistisch of Israëlisch willen maken.” Hij ontkent ook beweringen dat Israël van plan is het Israëlisch curriculum op alle scholen in te voeren.

De goedgekeurde Palestijnse versie wordt overigens geweigerd door –onder meer– de scholen van de Waqf. In die schoolboeken 
zijn de Palestijnse vlag en de term 
jihad verwijderd, waar deze wordt gebruikt om gewelddadige strijd mee aan te duiden. Ook moest het gedicht ”Elke hemel boven je is de hel” van de Palestijnse dichter Mahmud Darwish, dat gaat over de intifada, eraan geloven.

Koren stelt dat de verwijderde passages oproepen tot geweld. „Een land kan niet accepteren dat een deel van een bevolking oproept tot geweld tegen een ander deel.” Hij erkent dat de term jihad verschillende dingen kan betekenen. „Als de gewelddadige jihad bedoeld wordt, zullen we het niet meer zien in het Palestijnse curriculum.”

Tekort aan lokalen

Lesprogramma’s vormen niet het enige strijdpunt. Abdeel Kareem Lafi van het Arabische oudercomité zegt dat er een enorm tekort aan klaslokalen bestaat. Ondanks het feit dat het hooggerechtshof de gemeente opgedragen heeft deze erbij te bouwen, blijft het aantal ontoereikend.

Koren geeft toe dat er geen twijfel over bestaat dat Oost-Jeruzalem verwaarloosd is en dat daar wat aan gedaan moet worden. Burgemeester Barkat heeft een plan opgesteld om de situatie in de Arabische wijken te verbeteren. In de afgelopen vijf jaar heeft de gemeente al 250 nieuwe klaslokalen laten bouwen. „In de komende vijf jaar gaan wij alle pogingen doen om nog 500 extra lokalen te bouwen”, zegt hij.

De gemeente heeft ook extra geld beschikbaar gesteld om het aantal leerlingen dat de middelbare school niet afmaakt, te verkleinen. Koren benadrukt dat de gemeente verantwoordelijk is voor de situatie. „We willen het onderwijs voor de Arabisch inwoners verbeteren”, zegt hij.