Georgiër wil niet meer terug op schoot bij Rusland
TBILISI. Georgië gaat zondag naar de stembus voor een nieuwe president. De hoop is dat de democratie eindelijk werkelijk wortel kan schieten in het land.
Wanneer de stembusgang van zondag goed verloopt, zou de eerste democratische wisseling van de wacht in Georgië een feit zijn. Huidig president Saakasjvili kwam in 2003 aan de macht na de Rozenrevolutie, die toenmalig president Edoeard Sjevardnadze verjoeg. Ook de eerste president na de onafhankelijkheid van begin jaren negentig, Zviad Gamsachoerdia, was gedwongen vroegtijdig af te treden.
President Saakasjvili kan aan het einde van zijn tweede termijn niet worden herkozen.
Ondanks deze historische gebeurtenis verwacht George Roekhadze, secretaris van de Christendemocratische Beweging, een lage opkomst. „De mensen hebben het idee dat de uitkomst al vaststaat. Bovendien krijgt de president fors minder macht, omdat het land na de verkiezingen direct een nieuwe grondwet krijgt die de president minder bevoegdheden geeft. Een stem lijkt dus minder impact te hebben.”
Vlaggen
Het straatbeeld in de hoofdstad Tbilisi lijkt Roekhadze gelijk te geven. Er zijn billboards, posters en vlaggen, maar toch lijkt het er niet op dat er veel op het spel staat. De campagne is eveneens rustig verlopen.
Er zijn drie belangrijke kandidaten. De eerste is die van de partij van huidig premier Bidzina Ivanisjvili, de Georgische Droom. Deze partij zorgde tijdens de parlementsverkiezingen van oktober vorig jaar met een overweldigende zege voor een aardverschuiving in het politieke landschap. Een jaar later zijn meerdere beloftes echter niet waargemaakt en is de Georgische economie verslechterd. Daardoor is een gedeelte van het electoraat teleurgesteld.
Toch geven de peilingen aan dat de presidentskandidaat van de Georgische Droom, Giorgi Margvelasjvili, de meeste stemmen krijgt. Hij is voormalig minister van Onderwijs, filosoof en persoonlijk vriend van Ivanisjvili. Margvelasjvili is geen rasechte politicus en evenmin populair onder de bevolking. Dat hij tot de Georgische Droom behoort, lijkt voor de kiezers echter voldoende.
Zijn belangrijkste tegenspeler is Davit Bakradze, die de partij van zittend president Saakasjvili vertegenwoordigt. Hij is populair en heeft politieke ervaring. Zijn grootste uitdaging is om het verlies van zijn partij, de Verenigde Nationale Beweging, bij de parlementsverkiezingen van vorig jaar goed te maken.
Krachtenveld
Nino Boerdzjanadze, voormalig voorzitter van het parlement en oud-bondgenoot van president Saakasjvili, is de derde kandidaat van belang. Zij heeft zich na het conflict met Rusland in 2008 van de president afgewend en probeert stemmen te trekken met een pro-Russische koers.
Voor haar is het belangrijkste doel om ten minste 10 procent van de stemmen te halen. Dit percentage geeft recht op een bedrag van omgerekend 435.000 euro , wat het voor de partij mogelijk zou maken om zich verder te ontwikkelen.
In totaal hebben zich 23 personen kandidaat gesteld voor de verkiezingen. Daaronder valt ook de kandidaat van de Christendemocratische Beweging. „Geen van deze kandidaten zal de verkiezingen kunnen winnen. Het gaat deze mensen vooral om publiciteit”, zegt Roekhadze.
Hij verwacht dat de verkiezingen eerlijk zullen verlopen. „De politie zal zich er niet mee bemoeien. Het enige probleem dat ik voorzie, is dat verkiezingscomités alleen leden van de Georgische Droom en de Verenigde Nationale Beweging hebben. Dit schept de mogelijkheid dat de twee partijen onderling iets bekonkelen”, aldus Roekhadze.
Voor politicoloog Alexander Rondeli van het Georgische Instituut voor Strategische Studies ligt de betekenis van de verkiezingen vooral in de verankering van de democratie in Georgië. „De nieuwe generatie wil niet terug naar de schoot van Rusland. De verkiezingen laten een bevestiging zien van de ambitie om een democratisch land te zijn dat deel uitmaakt van Europa.”