Naast de Belg François Englert, die dinsdag eveneens gelauwerd werd voor zijn werk aan het Higgs-boson deeltje, waren dat zijn landgenoot Tom Kibble, de Amerikanen Gerald Guralnik en Carl Hagen, en de in 2011 overleden Belg Robert Brout. Ze werkten veelal onafhankelijk van elkaar aan het mechanisme. Toch werd Higgs in de vroege jaren 70 het meest verbonden aan het deeltje door zijn publicaties en bijdragen aan congressen en bleef zijn naam eraan plakken.

Peter Ware Higgs werd op 29 mei 1929 geboren in Newcastle in het noordoosten van Engeland. Hij was de zoon van een geluidstechnicus van de BBC. De familie Higgs verhuisde naar Bristol waar hij de Cotham Grammar School bezocht. De jonge Peter ontpopte zich tot een briljant student die tal van prijzen won op zijn school, alhoewel niet voor natuurkunde. Hij raakte later wel geïnspireerd voor deze tak van wetenschap door het werk van Paul Dirac, een van de natuurkundigen die de basis legde voor de kwantummechanica.

Higgs deed zijn onderzoek aan de Universiteit van Edinburgh in Schotland. Liever wilde Higgs naar de universiteit in Londen maar een vriend van hem plukte de aanstelling voor zijn neus weg. In wetenschappelijke kringen werd Higgs bekend maar volgens vrienden en collega’s had een wetenschapper van zijn kaliber het nog veel verder kunnen schoppen als hij niet zo bescheiden was. Higgs bleef schrijven en lesgeven. Hij trouwde maar scheidde van zijn vrouw toen hun twee kinderen nog jong waren.

In juli 2012 was Higgs in Genève waar onderzoekers van het Europees Centrum voor Kernonderzoek (CERN) hun resultaten met de deeltjesversneller bekendmaakten. Hij pinkte een traan weg toen het team meldde dat ze het bestaan van het deeltje waarschijnlijk hadden aangetoond. „Het is fijn om een keer gelijk te hebben”, verklaarde de hoogbejaarde Higgs tegenover journalisten.

Naast de Nobelprijs ontving Higgs vele onderscheidingen voor zijn wetenschappelijke werk.