Dat heeft de Amerikaanse ruimtevaartorganisatie NASA donderdag bekendgemaakt. Het nieuws staat donderdag ook in het gezaghebbende wetenschapsblad Science.

Eerder dit jaar meldden wetenschappers ook al dat de Voyager 1 buiten het zonnestelsel was beland, maar dat werd toen nog afgezwakt door de Amerikaanse ruimtevaartorganisatie NASA.

De Voyager 1 vliegt op ongeveer 18,8 miljard kilometer van de aarde. Omdat de mens daar nog nooit is geweest, wisten de wetenschappers niet hoe het gebied eruitziet en wat ze moesten verwachten. Bepalen waar de Voyager 1 precies was, was dan ook erg ingewikkeld.

Voor het definitieve bewijs kregen de wetenschappers hulp van de zon. Die slingerde in maart 2012 een enorme hoeveelheid plasmadeeltjes de ruimte in. Die zogeheten plasmawolk kwam 13 maanden later, in april van dit jaar, aan bij de Voyager 1. Uit metingen bleek dat de plasmawolk bij de sonde veel dikker was dan wat er eerder was gemeten aan de rand van ons zonnestelsel. Dat betekende dat de Voyager was aangekomen in een eindeloos gebied dat het interstellaire medium wordt genoemd.

Toen de wetenschappers oudere gegevens terugkeken, zagen ze dat dat vorig jaar ook al was gemeten. Op basis daarvan rekenden ze uit dat de Voyager 1 in augustus 2012 het zonnestelsel verliet.

De Voyager 1 is in 1977 gelanceerd. Na anderhalf jaar vloog het vaartuig langs de planeet Jupiter. Weer anderhalf jaar later bereikte de sonde de planeet Saturnus. In 2004 kwam hij in de buitenste schil van ons zonnestelsel terecht.

De sonde vliegt met een snelheid van ongeveer 17 kilometer per seconde. Waarschijnlijk heeft hij nog genoeg stroom om te blijven werken tot 2025, 48 jaar na de lancering. Om de dichtstbijzijnde ster te bereiken, zou de Voyager 1 nog ongeveer 40.000 jaar nodig hebben.

Kort voor de Voyager 1 was zijn tweelingbroer gelanceerd, de Voyager 2. Die staat nu op 15,3 miljard kilometer van de aarde. Ook de Voyager 2 werkt nog altijd.