Ruto is de eerste hoge politieke leider in functie die voor een van de internationale hoven in Den Haag wordt berecht. Eerder stonden hier presidenten voor de rechter die de macht al hadden verloren, zoals Slobodan Milosevic (Joegoslavië), Charles Taylor (Liberia) en Laurent Gbagbo (Ivoorkust).

Kenia is de grootste economie van Oost-Afrika. Het heeft meer dan 40 miljoen inwoners die verdeeld zijn in meer dan 40 etnische groepen. Stammentegenstellingen spelen in de Keniaanse politiek een grote rol: veel kiezers stemmen op een politicus alleen maar omdat die tot hun stam behoort.

Na de herverkiezing van president Mwai Kibaki, een Kikuyu, eind 2007, ontstond ruzie. Zijn tegenkandidaat Raila Odinga, een Luo, meende dat met de uitslag was geknoeid. Weken van geweld volgden. De Kalenjin van Ruto vochten toen in het Luo-kamp. Er werd gemoord, gemarteld en verkracht. Mensen gingen elkaar met kapmessen te lijf. Het kwam tot penisamputaties en gedwongen besnijdenissen. Op grote schaal werden huizen in brand gestoken. De politie schoot met scherp op menigtes mensen.

Voormalig VN-secretaris-generaal Kofi Annan bemiddelde en slaagde erin de rust te herstellen. Er werd een compromis gesloten: Odinga accepteerde dat Kibaki de presidentsverkiezingen had gewonnen en werd zelf premier. Die ongemakkelijke machtsdeling duurde tot de verkiezingen in maart dit jaar. Het akkoord voorzag ook in de bestraffing van de schuldigen aan de geweldsuitbarsting. Maar de oprichting van een speciaal tribunaal in Kenia zelf werd alsmaar getraineerd. Daarop besloot toenmalig hoofdaanklager Luis Moreno Ocampo van het ICC in 2009 om de zaak naar zich toe te trekken.

Het parlement van Kenia stemde donderdag op de valreep in met een motie om uit het ICC te stappen. Op reeds lopende zaken heeft dat echter geen invloed. In november begint ook het proces tegen de president van Kenia, Uhuru Kenyatta.