„Zolang je niet gaat vissen in de baai van Fukushima, loop je weinig gevaar”, stelt hij. Hij spreekt wel van een milieuramp. „Een radioactieve lozing valt nooit mee. Maar het gaat niet om enorme hoeveelheden, die meteen dodelijk zijn.” Het radioactieve water gaat volgens hem snel op in de grote hoeveelheden zeewater.

Fukushima-beheerder Tepco worstelt met twee problemen, zegt Kloosterman. Ten eerste lekt een aantal tanks waarin radioactief koelwater is opgeslagen. Met dat water worden de beschadigde reactors gekoeld van de centrale die in 2011 werd getroffen door een aardbeving en een tsunami.

„Rond de tanks zijn verhoogde stralingsdoses gemeten, hoewel Tepco niet precies lijkt te weten waar het vandaan komt”, aldus de onderzoeker.

Het tweede probleem is dat grondwater onder de kerncentrale doorstroomt richting zee. Het radioactieve water dat op het terrein van Fukushima uit de tanks en wellicht ook de kerncentrales lekt, belandt zo eerst in het grondwater en vervolgens in de Grote Oceaan.

De Japanse regering kondigde dinsdag aan dat de grond wordt bevroren om te voorkomen dat het grondwater het radioactieve water nog bereikt. Zo’n muur van bevroren aarde is volgens Kloosterman een beproefde methode om grondwater te beschermen. De maatregel zou ook in dit geval goed kunnen werken, denkt de onderzoeker van de TU Delft. Hij wijst er wel op dat de ijsmuur geen permanente oplossing is.

Hoe lang de radioactieve lekken Fukushima I nog parten zullen spelen, is moeilijk te zeggen. Wel verwacht Kloosterman dat het koelen van de reactoren op niet al te lange termijn niet meer of in ieder geval minder nodig is. Dat betekent dat ook minder radioactief water hoeft te worden opgeslagen. „De huidige lekkende tanks zullen dan uiteindelijk worden leeggepompt in steviger tanks”, aldus Kloosterman.