Het onder dergelijke omstandigheden toedienen van spier¬verslappers geldt veelal wel als actieve levensbeëindiging, vindt de artsen¬organisatie. Artsen behoren er dan ook melding van te maken bij een speciaal daartoe ingestelde toetsingscommissie.

De KNMG benadrukt wel dat deze commissie een dergelijke melding niet voor strafvervolging moet doorgeleiden naar het openbaar ministerie. Het toedienen van spierverslappers strijdt volgens de organisatie niet met de beroepsnorm van de arts. Een bevestigend oordeel daarover van de deskundigencommissie waarin juristen en artsen zitten, vindt de KNMG genoeg.

Met het advies wil de KNMG een eind maken aan de onduidelijkheid over de meldplicht van artsen. Uit het KNMG-rapport komt naar voren dat het toedienen van spierverslappers onder artsen al jaren gebruikelijk is. Meldingen daaromtrent bij de toetsings¬commissie die in 2007 speciaal daarvoor werd ingesteld bleven echter achterwege. Reden daarvoor was onder meer dat artsen deze toediening niet zagen als levensbeëindiging, maar als goede stervensbegeleiding.

Directeur dr. R. Seldenrijk van de Nederlandse Patiënten Vereniging (NPV) ziet het als winst dat het vandaag verschenen rapport van de KNMG deze onjuiste opvatting corrigeert. Wel vreest hij dat er van het rapport onvoldoende noodzaak uitgaat richting artsen om hun handelwijze voortaan wel te melden. „Door te bekrachtigen dat je na een nietbehandelbesluit hoe dan ook spierverslappers mag geven als je het daarvoor ook al deed, haalt de KNMG de angel uit het probleem.

Verder zal dit rapport vooral een grensverleggende werking hebben, nu de KNMG ook bekrachtigt dat het lijden van ouders die afscheid van hun kind moeten nemen, voldoende reden is voor het bespoedigen van de dood.”