Hoe werkt het tuchtrecht en in hoeverre werken Europese landen samen? Vier vragen over het medisch tuchtrecht.

Wat is het medisch tuchtrecht?

De tuchtcolleges in Nederland bewaken de kwaliteit van de beroepsuitoefening in de gezondheidszorg. Mensen met een klacht over een zorgverlener kunnen terecht bij een van de regionale tuchtcolleges. Het gaat dan over een arts, tandarts, apotheker, verloskundige, fysiotherapeut, verpleegkundige, psychotherapeut of gezondheidszorgpsycholoog. Deze acht beroepen zijn wettelijk beschermd, iemand mag deze titel alleen maar voeren als hij of zij daar een opleiding voor heeft gevolgd en dus is ingeschreven in het BIG-register.

Wie kunnen er klagen?

De patiënt die denkt dat er iets mis is gegaan tijdens een behandeling of een vertegenwoordiger van de patiënt. Een tuchtcollege oordeelt of de zorgverlener tekort geschoten is in de zorg die hij of zij moest verlenen. Het college wijst overigens geen schadevergoeding toe, dat kan alleen bij de civiele rechter.

Welke maatregelen kan een tuchtrechter opleggen?

Als de klacht gegrond is, zijn er zes verschillende maatregelen. De waarschuwing is de lichtste maatregel, doorhaling uit het BIG-register de zwaarste. In dat laatste geval raakt de zorgverlener zijn of haar titel kwijt en mag het beroep niet langer uitoefenen. Als dat toch gebeurt, is hij of zij strafbaar.

Geldt de uitspraak alleen voor Nederland?

Ja, maar dat gaat in de toekomst waarschijnlijk veranderen. Begin dit jaar heeft minister Edith Schippers van Volksgezondheid al laten weten dat ze meer Europese uitwisseling wil van tuchtuitspraken. Nederland neemt wel al buitenlandse bevoegdheidsbeperkingen over, ook met terugwerkende kracht. Met een aantal landen, zoals het Verenigd Koninkrijk, Zweden en Denemarken, heeft Nederland afspraken over het maandelijks uitwisselen van zwarte lijsten. Binnen de Europese Unie stuurt Nederland sowieso de BIG-lijst door, maar andere landen hoeven de maatregelen niet over te nemen.