Nederlanders in Istanbul solidair
ISTANBUL (ANP). Nederlanders in de Turkse metropool Istanbul voelen zich solidair met de demonstranten op het Taksimplein. Sommigen sluiten zich bij de protesten aan, anderen zouden dat willen, maar blijven toch thuis.
Tan Tunali (25) loopt stage in Istanbul, komt uit Amsterdam en laat telefonisch weten dat dinsdagavond alles rustig is op het plein. „Het plein stroomt langzaam vol met demonstranten”, zegt hij. „Aan de rand staat politie met zeven of acht grote voertuigen. 5 minuten later laat hij via Facebook weten dat het schieten met traangas door de politie is begonnen. ,Ik moet rennen nu, net als iedereen”, schrijft hij.
Ook Daphne Channa Horn, Groningse in Amsterdam en nu speciaal voor de protesten in Istanbul, meldt dat ze op het Taksimplein zit. „Ik stond op een bushokje toen het begon”, zegt de professioneel fotografe. „Er werden slogans geroepen door de betogers, het was echt druk, en ineens begon de politie met traansgas te schieten, recht de menigte in.” Ze klom van het hokje af en wilde foto’s maken maar dat lukte niet. „Op de been blijven was het belangrijkst. Er was echt paniek.”
Sinan Efe (33) uit Amsterdam, sinds 2 jaar eigenaar van een technologisch bedrijf in Istanbul, staat op het punt naar het Taksimplein te gaan met acht vrienden. Hij voelt zich solidair met de demonstranten. Hij wil naar het plein om te laten zien dat hij het niet eens is met het optreden tegen de demonstranten. „Maar ik wil ook mijn handen uit de mouwen steken”, voegt hij eraan toe. „Misschien zijn er mensen die hulp nodig hebben, we kunnen water uitdelen of wat dan ook.” Maar even later, als de politie met het gebruiken van traangas is begonnen, laat hij weten dat de groep besloten heeft rechtsomkeert te maken.
Ook Sevinc Keskin (40), communicatieadviseur uit Zwolle, stond te trappelen om naar het Taksimplein te gaan. Haar familie hield haar tegen. „Vooral mijn broers en zussen in Nederland wilden niet dat ik vanavond naar het plein zou gaan. Ik ben de jongste van zeven kinderen, ze willen niet dat hun zusje in rellen terecht komt.” Ze is voor langere tijd naar Istanbul gekomen, verblijft bij familie en wil voorlopig blijven. „Het speelt wel door mijn hoofd dat dit nog verder uit de hand kan lopen, maar weet je, dan heb ik mijn Nederlandse paspoort en kan ik altijd nog snel weg. Of dan kan ik heen en weer reizen en misschien toch iets betekenen.”