Dat blijkt uit onderzoek van wetenschappers van de Rijksuniversiteit Groningen (RUG). De statistieken geven gemiddeld drie meldingen van ”ongedefinieerde ijsklompen” per jaar.

De ijsbrokken zijn volgens de onderzoekers afkomstig van de vleugels van het vliegtuig of uit een lekkende spoeltank van een toilet in het toestel. Vooral bij de landing, wanneer de temperatuur in de lucht rond het vliegtuig toeneemt, kan dit voor passanten op aarde gevaren opleveren. Het risico dat het ijs dan van de vleugels valt, door het bewegen van kleppen of het uitklappen van het landingsgestel, is vrij groot.

In de loop der jaren zijn ijsklompen gevonden in onder meer Groningen (vliegveld Eelde), Wierden (vliegveld Twente) en Duivendrecht (Schiphol).

Sinds 2000 heeft astronoom T. Jurriëns alle meldingen van ijsklompen bijgehouden. Tijdens het onderzoek kwamen ook talloze oude gevallen van ijsval aan het licht. Waar mogelijk heeft hij ze onderzocht. Alle serieuze telefoontjes waren afkomstig van personen die op een vliegroute wonen.

Tachtig procent is overigens herleid tot het werk van grappenmakers. Deze zijn niet in het onderzoek meegenomen. In de weken nadat in een tuin in Groningen een blok ijs was gevonden, kwamen er opeens tientallen meldingen uit heel Nederland. Het bleek hier echter te gaan om een grappenmaker die blokken ijs uit zijn Zanussi-vrieskist door het hele land had verspreid.

De mysterieuze ijsklontenregen die Nederland in februari 2000 opschrikte, was de directe aanleiding voor het onderzoek.

Ook in het buitenland zijn meldingen van ijsval van vliegtuigen bekend. In Japan heeft een studie geleid tot wijziging van de aanvliegroutes. Vliegtuigen die gaan landen, worden vaker over zee geleid om persoonlijke en materiële schade op land te beperken.