Canadees-Nederlands echtpaar strijdt al jaren tegen abortus
LETHBRIDGE. Ze gaven hun carrière op om de strijd aan te binden met abortus: Maaike Rosendal-Sonnevelt (25) en haar man Nick (26) uit het Canadese Lethbridge. Al in hun studententijd waren beiden actief in de prolifebeweging. Sinds een half jaar werken ze voor Canadian Centre for Bio-Ethical Reform (CCBR). Deze week zijn ze in Nederland.
Bloederig. Zo ziet de website van hun organisatie CCBR eruit. Logisch, vindt Maaike Rosendal. „Abortus ís bloederig. Dat willen we de wereld graag laten zien. Als we het hebben over de Holocaust, vertonen we ook geen plaatjes van gelukkige gezinnen.”
Tien jaar geleden emigreerde Maaike Sonnevelt naar Canada. Ze trouwde er met Nick Rosendal. Het stel heeft twee kinderen.
Beiden besloten de strijd aan te binden met abortus en werden daarom lid van een prolifebeweging. Hun salaris wordt opgebracht door geldschieters.
Hoe gaat CCBR te werk en wat is uw taak?
Maaike Rosendal: „Onze organisatie bestaat uit 21 mensen van 20 tot 32 jaar. Hun achtergrond is divers: van protestant en rooms-katholiek tot niet-gelovig. Ondanks onze verschillen zijn we het over één ding roerend eens: van ongeboren leven blijf je af.
CCBR werkt nauw samen met anderen die vrouwen helpen of politieke invloed uitoefenen. Daarin is onze taak vooral informatief: mensen bewust maken van wat abortus is. Door middel van straatwerk, lezingen, debatten en interviews proberen we onze standpunten uit te dragen.
Zelf ben ik bestuurssecretaris en verzorg presentaties. Op dit moment ben ik voor familiebezoek in Nederland, maar ik werd uitgenodigd om verschillende presentaties te geven. Vorige week was ik op een jeugdvereniging in Krabbendijke. Gisterochtend ben ik op het Wartburg College in Dordrecht geweest. Gisteravond sprak ik voor studenten in Capelle aan den IJssel. De komende dagen doe ik dat op nog vier plaatsen.”
Heeft jullie werk effect?
„Canada zit niet op onze boodschap te wachten, wat overigens niet verwonderlijk is. Jezus zei bovendien Zelf dat wie Hem volgt, verdrukking zal lijden. Het is weleens voorgekomen dat er koffie op onze straatwerkers werd gegooid. Sommigen zijn weleens gearresteerd en moesten voor de rechter komen, hoewel we op geen enkele manier de wet overtreden. Aan de andere kant ervaren we ook zegen op ons werk. Elke week krijgen we nieuwe leden. Regelmatig horen we dat meisjes en vrouwen een abortus afzeggen. Vorige maand nog. „Dit kan ik mijn kind niet aandoen”, zei een vrouw die op onze site een video had gezien over hoe een abortus eruitziet.”
Wat kunnen Nederlandse organisaties van jullie leren?
„Om een succesvol debat te voeren over abortus, is het noodzakelijk dat er logische redeneringen worden gehanteerd die mensen begrijpen. Het is onze ervaring dat bij gebruik van christelijke argumenten niet-gelovigen afhaken. Het belangrijkste is om niet te berusten in de abortuspraktijk, maar om allemaal, biddend, in ieder geval iets te doen.”