Maar liefst 15 miljoen dollar stortte Planned Parenthood vorig jaar in de campagnekas van Obama. Daar moest natuurlijk een tegenprestatie van de herkozen president tegenover staan. En dus zou het Amerikaanse staatshoofd gisteren de ”keynote speech” voor zijn rekening nemen op het jaarlijkse gala van de organisatie, die in 2012 ruim 300.000 abortussen faciliteerde.

Obama liet de eer echter plotseling aan zich voorbijgaan. Officieel omdat hij meer tijd wilde doorbrengen bij de herdenking van de slachtoffers van de explosie van een kunstmestfabriek in Texas, vorige week. Officieus stond de president echter al geruime tijd onder druk om het gala van Planned Parenthood te laten schieten.

Reden is de rechtszaak tegen abortusarts Kermit Gosnell, die sinds vorige maand in Philadelphia loopt. De 72-jarige arts moet zich verdedigen tegen een 281 pagina’s tellende aanklacht. Aanvankelijk werd hem als belangrijkste vergrijp de moord op zeven baby’s en een moeder ten laste gelegd. Dat aantal is inmiddels tot vier teruggebracht, omdat een aantal zaken vermoedelijk lastig te bewijzen valt.

De aanklachten wegens moord vormen echter slechts een tipje van de macabere sluier die over Gosnell en zijn abortuskliniek in het westen van Philadelphia hangt.

De kliniek van Gosnell droeg de bloemrijke naam ”Women’s Medical Society”. Maar volgens de aanklagers in het proces tegen de abortusarts was de praktijk niet minder dan een „slachthuis voor baby’s.”

Het dossier is niet zelden te gruwelijk voor woorden. Overblijfselen van foetussen „slingeren rond” in vriezers, tassen en kasten. „De kliniek stonk naar dierlijke urine, afkomstig van de katten die vrij rondliepen. Meubilair en beddengoed waren met bloed bevlekt. Instrumenten waren niet goed gesteriliseerd. Eenmalig te gebruiken medisch materiaal werd niet weggegooid, maar werd hergebruikt. Steeds weer opnieuw.”

Met regelmaat doodde Gosnell baby’s na de wettelijk toegestane limiet van 24 weken zwangerschap. Kennelijk verkreeg hij daarmee landelijke bekendheid, want uit diverse staten togen patiënten naar de Women’s Medical Society om een late zwangerschap te laten afbreken.

De meest gruwelijke aanklacht tegen Kermit Gosnell vormt echter de moord op baby’s die na een ‘mislukte’ abortus levend ter wereld kwamen. De arts beschikte over een beproefde methode, die hij als ”knippen” omschreef. Hij stak een lange schaar in het kindje en knipte in één keer de ruggengraat door, met onmiddellijke dood tot gevolg.

Het dossier haalt het voorbeeld aan van ”jongetje A”. Zijn 17-jarige moeder was bijna dertig weken zwanger toen Gosnell kunstmatig weeën bij haar opwekte. „Hij ademde en bewoog toen dokter Gosnell zijn ruggengraat brak. Daarna deed hij het lichaampje in een schoenendoos bij het afval.”

Zelf deed Gosnell doorgaans luchtig over zijn werk. Zoals over ”jongetje A”. „Hij was groot genoeg om me naar de bushalte te brengen.” Die kans kreeg jongetje A nooit.

Kermit Gosnell staat al sinds vorige maand terecht en wordt zelfs mogelijk ter dood veroordeeld. Amerikaanse media besteedden echter nauwelijks aandacht aan zijn proces. De gedachte dat vrouwen vrije keuze voor abortus moeten hebben, zoals gesteund door Obama, heeft de persaandacht voor dit soort zaken de afgelopen jaren fors verslapt.

Totdat prolifeorganisaties, kerken en behoudende politici in het geweer kwamen en hun ontzetting uitten over het feit dat deze kwestie nauwelijks in de openbaarheid kwam.

Deze week ondertekenden de leiders van ruim dertig landelijke prolifeorganisaties een open brief waarin zij alle Amerikanen oproepen om oog te hebben voor de rechtszaak tegen Kermit Gosnell.

„De gruwelijkheden die dagelijks in de rechtszaal worden beschreven staan voor de exacte realiteit van de abortusindustrie vandaag de dag in ons land”, aldus de open brief. „Hoewel slechts één aborteur nu terecht staat, is dit in feite een proces tegen de hele abortusindustrie. Veertig jaar abortus op verzoek in alle negen maanden van de zwangerschap heeft vrouwen niet meer waardigheid, vrijheid en gelijkheid gebracht.”