Enkele islamitische landen en het Vaticaan wilden zich eerst niet achter de verklaring scharen, omdat ze vonden dat er te veel nadruk lag op de seksuele rechten van vrouwen. Zo staat in de verklaring dat vrouwen altijd voorbehoedsmiddelen mogen gebruiken zonder dat een mannelijk familielid daar toestemming voor moet geven.

Naast Egypte, hebben ook Iran, Saudi-Arabië, Qatar, Libië, Nigeria, Sudan, Honduras en het Vaticaan nog steeds hun bedenkingen bij de verklaring. Die waren echter niet zwaarwegend genoeg om de verklaring helemaal naar de prullenbak te verwijzen.

De verklaring is niet bindend, maar volgens diplomaten wel een belangrijk pressiemiddel om betere rechten voor vrouwen af te dwingen.