Dit komt doordat het bij de verkiezing van de senatoren erop aankomt welk politiek blok in een regio het grootst is. In belangrijke regio’s zoals Lombardije en Sicilië is het verschil tussen centrumlinks en centrumrechts miniem.

Bersani kan niet, zoals premier Mark Rutte in Nederland, ervoor kiezen zonder een duidelijke meerderheid in de Senaat te regeren. In Italië moet een kabinet namelijk eerst in een vertrouwensstemming door zowel Kamer als Senaat worden goedgekeurd voor het aan de slag kan.

Een mogelijke bondgenoot van Bersani is Mario Monti, de hoogleraar economie die sinds november 2011 leiding geeft aan een zakenkabinet, dat vooral de overheidsfinanciën op orde moest krijgen. Monti ging voor de verkiezingscampagne de politiek in door enkele partijen in het politieke midden achter zich te scharen. Monti hamerde er zondag op dat hij nog met niemand onderhandelt over een eventueel bondgenootschap na de gang naar de stembus.

Veel Italianen kunnen zich ook moeilijk voorstellen dat Monti samen in één regering zit met Nichi Vendola, de leider van SEL, het Italiaanse GroenLinks. Monti is weliswaar populair bij de Duitse bondskanselier Angela Merkel en andere politici in Noord-Europa, die vreesden dat Italië door zijn enorme schuldenberg een zelfde soort zorgenkindje zou worden als Griekenland, maar dan een dat te groot is om te redden. De regering in Berlijn geeft daarom openlijk haar steun aan Monti. Maar met het keiharde saneringsprogramma Salva Italia (Red Italië) maakte Monti geen vrienden bij linkse en armere Italianen.

Sommige bewindslieden van het kabinet-Monti hadden er zelf moeite mee. Minister Elsa Fornero had tranen in haar ogen toen zij de harde bezuinigingen op het pensioenenstelsel bekendmaakte. Daartoe is besloten ondanks het feit dat Italiaanse bejaarden volgens een recent onderzoek van 1996 tot 2011 al gemiddeld 33 procent van hun koopkracht zijn kwijtgeraakt.

De politiek leider van centrumrechts, ex-premier Silvio Berlusconi, maakt handig gebruik van de onvrede over Salva Italia. Zo beloofde hij miljarden aan in 2012 geheven belastingen terug te geven. Zo wist hij zijn PDL in de peilingen omhoog te krikken van 11 procent begin december tot ruim 20 procent nu.

Verkiezingen Italië - de hoofdrolspelers

In Italië wordt op 24 en 25 februari een nieuw parlement gekozen. De politieke hoofdrolspelers:

PIER LUIGI BERSANI (61): Oud-communist, volgens velen beetje saai, maar al maanden koploper in de opiniepeilingen met zijn centrumlinks bondgenootschap van ex-communisten, progressieve katholieken en SEL, het Italiaanse GroenLinks. Voert campagne met de slogan „Het rechtvaardige Italië”.

MARIO MONTI (69): De oud-eurocommissaris en hoogleraar economie leidt sinds november 2011 een zakenkabinet dat het bezuinigingsplan „Salva Italia” (Red Italië) uitvoert. De katholiek Monti is voor de verkiezingen een bondgenootschap aangegaan met een van de splinters van de voormalige Democrazia Cristiana.

SILVIO BERLUSCONI (76): Was van 1994 tot 2011 vier keer premier. Is een van de rijkste mannen van Italië en controleert een belangrijk deel van de media. Is berucht om zijn fraude- en seksschandalen, zoals Rubygate. Liet als premier geregeld wetten maken die vooral het eigen belang dienden.

BEPPE GRILLO (64): Komiek uit Genua. Is met zijn Beweging 5 Sterren (M5S) vooral tegen de gevestigde politiek. Wist op lokaal niveau al successen te boeken bij verkiezingen en doet nu voor het eerst landelijk mee. Weet tijdens campagnes op te vallen met stunts, zoals toen hij van het vasteland naar Sicilië zwom.

NICHI VENDOLA (54): Leider van SEL (Links Ecologie Vrijheid), belangrijkste bondgenoot van Bersani. Sinds 2005 president van Apulië. Eerste openlijk homoseksuele regiopresident van Italië. Eist invoering van het homohuwelijk. Dreigt daardoor probleem voor Bersani te worden, als die steun van katholieke Monti nodig heeft.