Volgens het onderzoeksinstituut waren de ingewanden en organen van de bultrug al sterk in ontbinding en is de oorzaak van de stranding zelf niet meer te achterhalen.

De spierschade is ontstaan tussen 1 en 6 dagen voor de dood van de bultrug. Het is dus niet te zeggen of de spieren al beschadigd waren voordat het dier strandde. „Het is wel zo dat de spieren van zo’n zwaar zeezoogdier al snel beschadigen door de grote druk die ontstaat als hij op het land ligt”, aldus een dierenarts-patholoog. De spierschade was zo groot, dat de bultrug niet meer kon zwemmen.

De dierenarts-patholoog vond aanwijzingen dat de bultrug oververhit is geweest, ook al voor zijn dood. De dikke onderhuidse speklaag, die walvissen beschermt tegen het koude zeewater, blijft namelijk isoleren. Ook als het dier op het droge komt te liggen. Door de oververhitting zijn de organen van de bultrug zo snel gaan ontbinden.

Het skelet van de bultrug komt in de wetenschappelijke collectie van Naturalis. Het zal niet te zien zijn in het museum. De afgelopen weken zijn alle vlees-, vet- en bloedresten van de botten geweekt in een bak met water.

Johannes, die uiteindelijk een vrouwtje bleek te zijn, overleed op 16 december. De aangespoelde bultrug zorgde voor veel commotie. Of de dood van het dier voorkomen had kunnen worden, daarover waren de meningen verdeeld. Zelfs milieuorganisaties waren het niet eens.