Volgens HRW is het nog lang geen uitgemaakte zaak of de bescherming van de mensenrechten en de democratische rechtstaat zullen gedijen in landen die zich hebben ontworsteld aan autoritaire leiders.

De organisatie noemt het Libië na Muammar Kaddafi als voorbeeld. Milities hebben het in grote delen van het land voor het zeggen en op sommige plekken hebben ze zelfs ernstige mensenrechtenschendingen gepleegd. Ondertussen zitten nog altijd duizenden mensen in gevangenissen, zonder dat ze uitzicht hebben op een proces.

HRW vreest ook voor de rechten van vrouwen in landen waar islamistische leiders aan de macht zijn gekomen. Dat is bijvoorbeeld het geval in Egypte en Tunesië, waar Hosni Mubarak en Zine al-Abidine Ben Ali na tientallen jaren het veld moesten ruimen.

„Terwijl de door islamisten gedomineerde regeringen van de Arabische Lente wortel schieten, zal geen kwestie beter duidelijk maken wat hun bedoelingen zijn dan de behandeling van vrouwen”, zegt HRW-topman Kenneth Roth.

Volgens de mensenrechtenorganisatie is de strijd die gaande is over de grondwet van Egypte, van belang voor de hele regio. Die toont aan hoe moeilijk het is om de mensenrechten te verankeren in landen waar nog maar onlangs autoritaire leiders de scepter zwaaiden.

HRW wijst erop dat de Egyptische grondwet zoals die er nu ligt, enkele goede punten kent, zoals het verbod van marteling en arbitraire opsluiting. Toch zijn de vrijheid van meningsuiting en religie, de bescherming van minderheden en de manier waarop democratische controle wordt uitgeoefend over het leger volgens de organisatie niet duidelijk genoeg vastgelegd.

Syrië, nog altijd een strijdperk, is volgens HRW uitgegroeid tot toneel van grootschalige mensenrechtenschendingen en oorlogsmisdaden. Zowel regeringstroepen als sommige oppositiegroepen maken zich daar schuldig aan.