Tegenstanders van Mubaraks opvolger Mohamed Mursi zijn in verscheidene steden slaags geraakt met de politie, onder meer in de hoofdstad Caïro en de tweede stad van het land Alexandrië, 180 kilometer ten noordwesten van de hoofdstad. In Ismailia, ruim 100 kilometer ten oosten van Caïro, koelden betogers hun woede op panden van de overheid of van de Moslim Broederschap. De conservatieve islamist Mursi komt voort uit de broederschap.

Het presidentieel paleis in Caïro werd weer vrijwel belegerd door betogers die Mursi ervan beschuldigen samen met de moslimbroeders de revolutie te hebben verraden. De politie vuurde traangas af bij het paleis in de wijk Heliopolis om de demonstranten die over hekken klommen, te verjagen. Ook het plein dat in 2011 het epicentrum van de protestbeweging was, het Tahrirplein in het centrum van Caïro, was opnieuw het toneel van betogers die de regering graag zien vallen.

Mubaraks regime stortte op 11 februari 2011 na bijna 30 jaar in. De teleurstelling over wat er sinds die datum is gebeurd, is groot in Egypte. De onveiligheid en armoede grijpen om zich heen, wat betogers samenvatten als „steeds meer geweld en steeds minder geld”. En het zwaarst wordt de middenklasse getroffen die werk en inkomsten ziet wegvallen of door inflatie verdampen. Jongeren uit deze overwegend seculiere klasse waren de drijvende kracht achter de val van Mubarak en de roep om democratie. Nu regeren de islamisten en velen vragen zich niet alleen af of Mursi met zijn broederschap wel democratisch wil regeren, maar ook of hij überhaupt kan regeren.

De broederschap kan zonder corruptie of fraude de parlementsverkiezingen, waarschijnlijk in april, niet meer winnen. Dit betoogde vrijdag de Egyptenaar Umar Ryad die islam in de moderne wereld doceert aan de Universiteit van Leiden. Hij ziet de Moslim Broederschap als een verstard ondemocratisch apparaat dat duidelijk moeite heeft een andere rol te spelen dan die van onderdrukte oppositie. „Ze doen alsof ze nog in de oppositie zijn en hebben een rigide houding” die de zo noodzakelijke gezamenlijke aanpak van de problemen belemmert. De verdeeldheid van de echte oppositie helpt ook niet mee, maar volgens Ryad ligt het grootste probleem bij „de tunnelvisie van Mursi en de Moslim Broederschap”.