Een andere reden is dat vrouwen met een kinderwens uit Nederland en Frankrijk naar België komen voor een inseminatie. In Frankrijk hebben lesbische koppels en alleenstaande vrouwen geen recht op inseminatie. In Nederland hebben spermadonoren geen garantie op anonimiteit. Paren die wel een anonieme donor willen, komen daarom naar België.

Ook alleenstaande moeders kiezen er vaker voor om alleen een kindje ter wereld te brengen. „Als hun biologische klok tikt, willen en hoeven ze daarvoor niet te wachten op de ideale man.”

De wachttijd in België bedraagt gemiddeld 6 tot 8 maanden. „En dan nog zijn wij afhankelijk van Deense donoren”, aldus een hoofd van het CRG in Brussel.

Ook 2 jaar geleden klaagde het centrum al over een gebrek aan donoren. Toen werd als reden genoemd dat de Belgische wet verbiedt dat met zaad van één donor meer dan zes Belgische vrouwen worden bevrucht. Omdat dat met buitenlands sperma moeilijk te controleren valt, werd dat in veel gevallen niet meer gebruikt.