Het was een chaotische vlucht. „De spanning op Here Bugu steeg, moet ik vertrekken of niet. Maar ook dachten we: nu gaat er iets gebeuren, de Malinese regering zal nu in actie komen, als Konna valt en ze komen naar Mopti, dan is het afgelopen voor Mali en vervolgens West Afrika”, schrijft ze op haar blog.

Later hoorde ze dat Konna was gevallen. „De soldaten die ik zag waren op de vlucht geslagen, een ander deel was achtergebleven op het front. Er waren doden en gewonden.”

Vanaf dat moment verandert alles. „Mensen beginnen en masse te rennen. Er vallen schoten. Scholen gaan open en de kinderen rennen naar huis. Mijn telefoon rinkelt onophoudelijk: Yvonne je moet weg. Ik weet de auto uit het gejoel te rijden, pik nog een groep schoolkindertjes op en breng ze langs hun huis. Natuurlijk heb ik mijn koffers niet klaar.”

„Nadenken niet mogelijk, afscheid nemen ook niet, voor ik het weet zit ik in de auto op weg naar Mopti. Overal angstige mensen, hollend, langs de kant van de weg kijkend naar alle auto’s, ambulances die als idioten over de weg razen. Om 15.30 zitten we in de auto op weg de stad uit. Overal militairen die mensen oppakken.”

Gerner komt erdoor heen. „De angstige blikken van de mensen op ons netvlies. We zien grote grijze vliegtuigen aankomen die landen op het vliegveld. We nemen de familie, vrouw en kinderen van een militair mee, zonder bagage. Het is vol, een grote file van vluchtende mensen in alles wat wielen heeft. Ik had gezorgd dat de auto volgetankt was. Onderweg gestrande auto’s zonder diesel. Er zijn geen pompen hier, in Mopti zijn ondertussen de benzinestations dicht. We rijden over de slechte weg vol gaten richting San. Daar komen we aan in het donker.”

Donderdag rijden ze verder en ontbijten in Segou. „Daar zien we op tv een toespraak van Hollande. Er is een luchtbrug gevormd, de Fransen komen te hulp. Waarschijnlijk waren ze al die maanden paraat in Senegal. Hoe kunnen ze anders in een paar uur tijd ter plekke zijn.”

Die dag komen ze in Bamako aan. „Inmiddels weten we dat veel burgers gedood worden in Mopti bij gebrek aan identiteitspapieren en op verdenking van samenwerking met de vijand. Iedereen is bang.”