In 1992 smolten de ijskappen met 0,27 millimeter per jaar. Inmiddels is dat 0,95 millimeter. „Dat betekent dat de ijskappen van Antarctica en Groenland zeer duidelijk bijdragen aan de huidige stijging van de zeespiegel en dat de komende decennia vrijwel zeker zullen blijven doen”, licht hoogleraar en onderzoeksleider Michiel van den Broeke van de Universiteit Utrecht toe.

Ook stelden de onderzoekers de afname van de ijsmassa in Antarctica naar beneden bij. „Eerdere schattingen daarover liepen enorm uiteen, de onzekerheid was erg groot. Nu weten we zeker dat een derde van de zeewaterstijging van Antarctica komt, en twee derde van Groenland.”

Sinds begin jaren 90 meten verscheidene satellieten veranderingen in de dikte en stroomsnelheid van het ijs op Groenland en Antarctica. Sinds 2002 wordt ook de massaverandering bijgehouden. De onderzoekers hebben de metingen van 11 satellietmissies gecombineerd om hun conclusies te kunnen trekken. „Daarvoor moest een immense hoeveelheid meetgegevens ‘vertaald’ worden naar vergelijkbare data. Met de ene techniek is bijvoorbeeld nauwkeuriger maar korter gemeten en met de andere minder nauwkeurig maar langer”, aldus Van den Broeke.