Al in het tweede jaar na de moord vroeg het team om een DNA-onderzoek in een straal van 5 kilometer rond de plaats van het misdrijf.

Het OM wees dat verzoek af, zegt Verkaik. „Als politie werk je onder het gezag van het OM. Op zich had ik toen vrede met het besluit, hoe moeilijk ook. Maar het is goed nu terug te kijken, daar kun je alleen maar lessen uit trekken voor de toekomst”, aldus Verkaik, die de eerste 2,5 jaar leiding gaf aan het onderzoek en nu werkt bij de politieacademie in Apeldoorn.

Verkaik is niet verbaasd over de aanhouding van een verdachte. „We wisten in die begintijd al vrijwel zeker dat het om iemand zou gaan die de omgeving goed kende en zich veilig voelde op de plaats van het misdrijf. Anders kun je niet iemand om het leven brengen op de manier waarop Marianne is vermoord.”

De zaak-Vaatstra heeft Verkaik nooit losgelaten. Tot op de dag van vandaag wordt hij ermee geconfronteerd en erop aangesproken. „Het is het langste onderzoek met de meeste impact waar ik als rechercheur bij betrokken ben geweest. Ik vraag me natuurlijk af waarom wij deze verdachte nooit in het vizier hebben gekregen. Waar zijn we links afgeslagen waar we rechts hadden moeten gaan? Dat houdt me naast de enorme opluchting over het nieuws van vandaag natuurlijk wel bezig.”