Dat blijkt uit een groot onderzoek onder ruim 64.000 patiënten met een hartstilstand die tussen 2000 en 2008 werden gereanimeerd in 435 Amerikaanse ziekenhuizen. De resultaten werden vorige week online gepubliceerd in The Lancet.

De reanimatietijd varieerde in ziekenhuizen van een mediane tijd van 16 minuten tot 25 minuten. Met de mediaan wordt niet het gemiddelde bedoeld, maar het middelste cijfer uit een reeks getallen.

De onderzoekers stelden daarnaast vast dat in ziekenhuizen met de langste reanimatietijden 12 procent meer patiënten overleefden en huiswaarts konden keren dan in ziekenhuizen met kortere reanimatietijden.

De verwachting dat overleving na een langere reanimatie zou resulteren in meer restschade aan de hersenen, bleek onjuist. Overlevers na een lange reanimatie konden het ziekenhuis in dezelfde conditie verlaten als overlevers na een korte reanimatie.

Hoofdonderzoeker dr. Zachary Goldberger stelt dat het altijd moeilijk is om te bepalen hoelang een reanimatie moet doorgaan. „Er zijn op dit gebied geen richtlijnen.” De Britse anesthesist dr. Jerry P. Nolan stelt in een commentaar in The Lancet dat dit onderzoek weer laat zien dat langdurige reanimatie niet hoeft te eindigen in overleving met ernstige hersenschade. „Ziekenhuizen zouden de resultaten van reanimaties moeten nazien in het kader van een kwaliteitsverbeteringsprogramma. Langdurige reanimatie kan resulteren in overleving van hoge kwaliteit. Als de oorzaak van een hartstilstand in principe omkeerbaar is, kan het waardevol zijn om nog wat langer door te gaan.”

De Amerikaanse cardioloog dr. Stephen Green stelt in The New York Times dat ziekenhuizen die laag scoren in overleving na een hartstilstand in het licht van deze studieresultaten moeten nadenken over de duur van hun reanimaties en hun praktijken zouden moeten aanpassen.